Categorieën

Service

Belofte maakt schuld: mee met de politie

Belofte maakt schuld: mee met de politie
112

Belofte maakt schuld: mee met de politie

  • Redactie
  • 11-12-2016
  • 112
Belofte maakt schuld: mee met de politie
VLAARDINGEN – Vlaardinger Nick liep een nachtje mee met de Vlaardingse politie. Een verjaardagscadeautje dat hem al zeven jaar geleden was toegezegd, ,,Belofte maakt immers schuld’’, aldus de agent. Op de facebookpagina van de Vlaardingse Hermandad doet hij het hele verhaal uit de doeken.

,,Jaren terug sprak ik met een elfjarig jongetje welke dolenthousiast was over de politie. Deze jongen vertelde in geuren en kleuren hoe graag hij later ook bij de politie wilde. Destijds heb ik hem beloofd dat als hij later 18 zou zijn en nog steeds bij de politie zou willen hij tegen die tijd maar eens een dienstje met mij mee zou moeten draaien. Enkele maanden geleden kwam ik weer in contact met deze jongen. Hij bleek inmiddels 17 te zijn en inmiddels de sollicitatieformulieren via kombijdepolitie.nl aangevraagd en vroeg ik of ik nog tips voor hem had. Ook was hij inmiddels een beveiligingsopleiding gestart en was dus nog steeds écht van plan om bij de politie te komen. Dus tjah... Ik dacht terug aan mijn eerdere belofte en zocht uit wanneer hij 18 zou worden.

Afgelopen nacht was het zover.  Als verassing voor zijn 18e verjaardag mocht Nick een nachtdienst mee op de 11.03 (de noodhulpwagen van Vlaardingen). Een kwartiertje voor aanvang van de dienst stond hij er helemaal klaar voor. Warm aangekleed en setje bammetjes mee voor als hij trek zou krijgen. Eerst even snel de verplichte #geheimhoudingsverklaring getekend en wij waren er klaar voor. Eerst kreeg hij een korte rondleiding door het bureau en een heerlijke bak met verse automaat koffie (tjah, wat honing voor de beer is, is koffie voor de smeris).

Zoals elke dienst startte we onze dienst met een briefing waarin we alle bijzonderheden van de afgelopen 24 uur te horen krijgen. Nog voor het einde van de briefing werd ons gevraagd of wij al weg konden voor een hoge prio melding. Natuurlijk! Wij lopen snel de briefing uit en stappen in de dienstwagen. We horen dat we de melding krijgen om te gaan naar Schiedam. Aldaar zou 'iets' een woning in gegooid zijn, gevolgd door een harde klap en veel rookontwikkeling. Ter plaatse zien wij dat het een flinke ravage is. Diverse ramen vanuit de woning zijn er uit geklapt en het glas ligt meters ver op straat. De geschrokken bewoonster had geen idee wat er gebeurd was. In de gang troffen wij nog kleine resten aan van een Cobra, zwaar illegaal vuurwerk met een explosieve lading welke gelijk staat aan die van een handgranaat. Wij hebben enkele sporen veiliggesteld en de bewoonster verwezen voor aangifte. Verder onderzoek zal nog volgen.

Nog voor wij terug in de bus zaten werden wij al weer weggeroepen voor de volgende melding. Op de A-straat in Vlaardingen zouden zich diverse personen verdacht ophouden. Snel rijden wij die kant op. Omdat wij vanuit Schiedam moeten komen hebben wij helaas een iets langere aanrijtijd, ter plaatse en in de directe omgeving treffen wij niemand meer aan. Direct nadat wij onze status wijzigen naar 'vrij'. Krijgen wij de volgende melding. 
Of wij kunnen gaan naar de B-laan in Vlaardingen. Daar zou een grote groep jeugd zwaar illegaal vuurwerk aan het afsteken zijn. Snel rijden wij die kant op.

Net op het moment dat wij de A-straat uitgereden zijn en om de hoek rijden zien wij een auto geparkeerd staan met vier personen erin. Terugdenkend aan de vorige melding waar wij niemand aantroffen besluiten wij toch om deze auto nog te checken. Er blijken vier4 vrienden in te zitten die aan het chillen waren. Verder kon er ook niks blijken tegen deze mannen dus wensten wij hen een fijne avond en reden verder naar onze melding.

Enkele tientallen meters verder zien wij nóg een auto staan. Alle ramen beslagen en wij konden slecht zien wie of wat er in zat. Ook dit voertuig besloten we nog even te controleren. Op het moment dat wij dichterbij komen zien we dat er een man op de bestuurdersstoel zit. We zien z'n hoofd voorover hangen, zijn ogen zijn dicht en er druipt wat kwijl vanuit zijn mond langzaam richting zijn schoot. Ik schrik ervan, is het gewoon een iemand die in slaap is gevallen? Of is hij onwel geworden en gaat dit veranderen in een medische noodsituatie? Ik klop op het raam en schijn met mijn zaklamp in het gezicht van de man. Nog steeds geen reactie... Even twijfel ik. Probeer ik nog wat anders of tik ik gelijk zijn raam in. Zijn ramen zijn nog beslagen dus hij is in ieder geval nog niet (lang) dood. Ik sla een paar keer hard met mijn vuist op het dak. Nog steeds geen reactie. Mijn collega schijnt ondertussen ook met zijn zaklamp in het gezicht van de man. Geen reactie. Als laatste poging schudt ik de wagen heen en weer.  Ik zie de man als een slappe lappenpop heen en weer schudden maar na enkele seconden zie ik voorzichtig zijn ogen open gaan. Ik voel een vlaag van verlichting van me afzakken. Gelukkig hij leeft nog en is (een soort van) bij kennis. Na enkele seconden komt hij meer bij en doet zijn portier open. Direct komt er een zeer stevige alcohol walm vanuit het voertuig. De man blijkt al geruime tijd in zijn voertuig te zitten en had daar een paar flinke blikken weggetikt. Voor ieders veiligheid laten we zijn auto staan, geven hem een rijverbod en brengen hem vervolgens naar huis om zijn roes uit te slapen.

Zo, we kunnen door naar de B-laan. Inmiddels was de melding helaas wel al wat ouder geworden dus ook op de B-laan treffen we niemand meer aan.

Vanuit de B-laan hebben we eventjes de tijd om normaal te kunnen surveilleren. Het is inmiddels rond 01.00 uur 's nachts al we op de D-weg rijden. 
Daar zien we een paar auto's voor ons een auto afslaan naar een donker en afgelegen parkeerplaats. Gezien het tijdstip en de afgelegen locatie besluiten we te controleren wat de bestuurder gaat doen. Het blijkt iemand te zijn die we veelvuldig kennen binnen de politiesystemen. Hij vertelde dat hij even rustig een berichtje wilde sturen aan iemand. Aangezien de parkeerplaats zich binnen het preventief fouilleren gebied bevind besluiten we de man te onderwerpen aan een fouillering. We treffen een aanzienlijke hoeveelheid briefgeld en nog diverse telefoons aan bij de man. Bijzonder.. Maar niet verboden.

Op het moment dat we aan het overwegen zijn wat we gaan doen krijgen we opnieuw een hoge prio melding. Op de E-straat in Vlaardingen heeft zojuist een busje met 2 personen gestaan welke heel veel interesse zouden hebben in een luxe wagen welke daar geparkeerd staat. Tevens wordt er de laatste tijd veelvuldig ingebroken in voertuigen in Vlaardingen. Het busje, type en kenteken onbekend, zou inmiddels weggereden zijn.

We besluiten de controle te beëindigen en op een later tijdstip onze bevindingen rond deze man vast te leggen. Snel rijden we door naar de E-straat.
Zoals we eigenlijk al wisten treffen we inderdaad niemand meer aan. We kijken bij het betreffende luxe voertuig en zien ook daar geen ijzonderheden aan. Wel besluiten we de eigenaar van het voertuig in kennis te stellen zodat deze mogelijk zijn voertuig elders kan parkeren of zelf meer toezicht kan houden op zijn voertuig.

We horen dat de meldkamer vraagt of er een eenheid in Vlaardingen beschikbaar is voor een vernieling heterdaad. Direct melden wij en enkel andere eenheden zich aan. Drie jongens zouden een vernieling gepleegd hebben bij een vereniging op de F-weg in Vlaardingen. De jongens zouden zijn gelopen in de richting van winkelcentrum G. Direct stellen we met meerdere eenheden een onderzoek in de omgeving in. Na enkele minuten horen we dat een horeca eenheid drie verdachten staande heeft welke voldoen aan het signalement. We gaan ter plaatse bij de andere eenheid. Het blijken drie jongens van 15, 17 en 17 te zijn. Alledrie worden ze #aangehouden en overgebracht naar Bureau Marconiplein. Tevens worden (zoals altijd bij minderjarige verdachten) de ouders in kennis gesteld. Wij besluiten eveneens twee van de drie verdachte te vervoeren en helpen mee met het inboeken van de verdachten. De horeca-eenheid maakt het verder proces verbaal in orde.  Waardoor wij weer snel beschikbaar komen om terug naar Vlaardingen te gaan.

Zodra we de poort uitrijden horen we gelijk al weer onze volgende melding binnen komen. Op de G-straat is een groep van een man of acht met elkaar op de vuist. Samen met een horeca eenheid, een noodhulpwagen van Schiedam en op voorhand een hondengeleider gaan we ter plaatse. 
Ondanks dat een andere eenheid snel ter plaatse is blijken de ruzieschoppers als sneeuw voor de zon te zijn verdwenen. Inmiddels is het al bijna 4.00 in de nacht en hebben we toch in de verte al wel het eind van de nachtdienst in zicht. Dus proberen we naar binnen te gaan on alvast wat meldingen in de systemen te gaan verwerken. Helaas komt het er ook nu weer niet van en worden we wederom weggeroepen...

Dit keer voor een geluidshinder en een uit de hand gelopen burenruzie op de H-Hof. Bij aanbellen bij de overlast gevende bovenbuurman opende hij het raam en hing in zijn ontblote bovenlichaam uit en raam vroeg ons vriendelijk of we hem met rust wilde laten. Tenmiste... Vriendelijk.. Als we de ziektes weg denken en er zelf hier en daar een 'alsjeblieft' bij denken. Direct hierop sloot hij zijn raam en negeerde ons volledig. Na overleg met onze hulp officier van justitie kregen wij een machtiging tot binnentreden. Waarmee wij, ook zonder toestemming van de bewoner, zijn woning mogen betreden.

Helaas duurde het iets meer dan een half uur voordat de machtiging ter plaatse kon komen. Dus inmiddels was de verlichting in de woning uit en was er geen overlast meer te horen vanuit de woning. Desondanks zijn we aan de bel gegaan om alsnog het gesprek met de veroorzaker aan te gaan. 
Bij aankloppen en bellen werd de deur niet geopend. Door een raam konden we tevens zien dat de gehele voordeur gebarricadeerd was met houten en stalen balken. Dus besloten we, aangezien de overlast inmiddels gestopt was, het portiek te verlaten. Eveneens omdat anders wij de veroorzaker zouden worden van de geluidsoverlast omdat we er een stevige kluif aan zouden krijgen om de deur te openen. Echter zodra wij wederom de poort van het bureau inreden (we hebben ten slotte nog steeds niks in de systemen verwerkt) hoorden wij direct weer een melding voor ons vallen. Of we terug konden gaan naar de H-Hof. Daar was de buurman weer begonnen met stampen en had de TV weer aangezet. Pff wat een held..

Op het moment dat we aankomen horen we harde klappen vanuit de woning komen en ook horen er hem hard schreeuwen. Na een paar keer stevig aankloppen krijgen we contact met de veroorzaker. In de eerste instantie wil hij niks van ons weten maar op het moment dat hij hoort dat we sowieso naar binnen gaan komen en eventuele schade aan zijn deur voor zijn rekening zijn dimt hij in en besluit de deur te openen. Hij blijkt al langere tijd onenigheid te hebben met zijn onderburen en geeft zelf aan er overspannen van te worden. Na een lang gesprek belooft hij geen overlast meer te veroorzaken. Op een later tijdstip (op een normaler tijdstip) zal de wijkagent hiermee aan de slag gaan.

Officieel is het inmiddels bijna einde dienst en we rijden snel naar het bureau. De ochtenddienst druppelt inmiddels langzaam binnen en wij beginnen aan ons tikwerk. Helaas... M'n bedje moet nog even wachten. Met Nick hebben we het over zijn ervaringen. Wat hij er zelf over zei: ,,Ik vond het echt super dik! Nu wil alleen maar nog meer bij de politie! Het ene moment rij je rustig door een uitgestorven straat en dan ineens komt er een melding, hoppa gas erop en gáán.''

Nick, heel veel succes en wellicht dat we ooit nog eens samen op boevenjacht gaan.''