Burchten, sneeuwmannen en Valentijnsgroeten
- Marijke Persijn
- 14-02-2021
- Nieuws
Vorige keer wenste ik iedereen veel sneeuwpret in eigen land, zodra dat kon. Jullie hebben in Nederland lang moeten wachten, maar uiteindelijk viel de sneeuw dan toch. Niet een beetje, maar met bakken vol. En nu is het zelfs ijs- en schaatspret bij jullie. Ik zag een filmpje van mijn muziekvriend Marco, schaatsend op de Vaart. Door deze ex-Vlaardinger kwam ik zo’n 15 jaar geleden weer voor het eerst in Vlaardingen terug om er te repeteren voor Marco’s Kinderopera en kreeg helaas direct een dikke prent van de politie. Ik zou van vak gewisseld zijn bij een stoplicht. Er was niemand op dat verkeerspunt die ochtend. (Behalve de politie of een camera) Ik raakte in paniek, omdat mijn gps me de ene kant op wilde sturen, maar ik opeens de plek herkende en wist dat ik rechtdoor moest naar de Van Hogendorplaan. Pijnlijke ontvangst na al die jaren…
De Vaart herinnert me aan mijn laatste jaar in Vlaardingen. Ik was misschien net 12 jaar en deed mee aan een tocht van 10 kilometer. Tot mijn schande moet ik bekennen dat ze me het laatste stuk binnen hebben moeten slepen. Ik kon niet meer. Mijn opa was een echte Fries. Hij schaatste daar met plezier heel wat kilometers weg. Dit tot groot ongenoegen van mijn oma, die opa Douwe te oud vond.
In Wallonië wordt mijns inziens niet veel geschaatst. Wel in Vlaanderen. We kijken elke dag naar het Vlaamse Nieuws en zien dan hoe de Vlamingen de schaatsen onderbinden. Waar Vlamingen ook graag naar toe gaan, is naar kastelen. Net als Eric en ik. België staat er vol van. Gisteren gingen we er weer eens een dagje op uit met de camper. Dit keer was de bestemming Burcht Reinhardstein. We liepen langs de Barrage en volgden het aangegeven pad. Het was vaak vrijwel onbegaanbaar voor onze 15-jarige hond Bardo. Hij gleed uit op een ijsvlak; klom met moeite een steil paadje omhoog, terwijl ik mijn hand tegen zijn achterwerk hield; of daalde moeizaam af, terwijl ik vlak voor hem liep om hem af te remmen. Helaas vonden we geen kasteel. Ook na vragen aan andere wandelaars, die ons dan naar een bruggetje verwezen, vonden we het niet! Ik begin altijd mijn vragen in het Frans te stellen en ontdek dan dat het Vlamingen zijn. Zij opgelucht als ik in het Nederlands verder ga…
We hadden een heel eind gereden om het kasteel te bekijken. We probeerden nu dus om er via een andere weg met de camper naar toe te rijden. Zo arriveerden we op Parking 1. Bardo kon echt geen kilometer meer lopen en Eric had behoefte aan zijn dutje en een boterham. Uiteindelijk ben ik dus de enige die de Burcht gezien heeft. Er blijkt ook nog een waterval op enkele kilometers afstand van het kasteel te zijn. Een bezoek aan de Cascade is voor de toekomst.
Zoals U weet, hebben we op ons eigen terrein ook een burcht, een beverburcht. Waar Burcht Reinhardstein bovenop een heuvel ligt, is de beverburcht helemaal onder water verdwenen door de enorm hoge waterstand van de laatste tijd. Ik heb hem echt geknepen dit keer… De bevers zijn er overigens niet rouwig om. Het betekent namelijk dat wij niet op dit stuk terrein kunnen komen en zij helemaal hun gang kunnen gaan. Helaas zijn er dus weer wat boompjes gesneuveld. Apart was het om, naast de eenden die dan over ons ondergelopen terrein zwemmen, ook een grote vis en zelfs een enorme snoek vlak bij de eik te zien. En natuurlijk een muskusrat, want die dieren zitten hier ook. Op de foto ziet U beide burchten en een kleine afbeelding van onze lieve hond Tara die een jaar geleden overleed.
Ik zie dat ik al weer moet afronden. Ik wil U graag nog even de titels van mijn nieuwe video’s geven.
Bij Mamy Marijke vindt U een Franstalig boekje over een kat: LE CHAT. Het grappige is dat onze kat Boeffie binnenkwam tijdens de geluidsopname. Hij mauwt precies op het goede moment!
Cora Vlug-Bot maakte in The States een enorme sneeuwpop met Hollandse klompen aan. Geïnspireerd door haar sneeuw-kunstwerk schreef ik er een tekst bij. De video heet: EEN GROTE WITTE MAN. Men zegt in het Vlaams “Sneeuwman” en in het Frans “Bonhomme de Neige”.
Bij MARIJKE VLOG vindt U eveneens LE CHAT (per ongeluk eigenlijk) en een gedicht van Jacques Prévert over Vincent van Gogh: COMPLAINTE DE VINCENT.
Ik had eigenlijk over Valentijnsdag en de woorden LIEFDE AMOUR LIEBE willen schrijven. België heeft immers drie talen! Het is er niet van gekomen. Maar natuurlijk wens ik iedereen een geweldig fijne VALENTIJNSDAG vol LIEFDE, AMOUR, LIEBE. Ik zie U graag. Je vous aime. Ich liebe euch.
A la prochaine,
Marijke Persijn
