Burgemeester Blase: leer omgaan met verschil

VLAARDINGEN - De Vredesweek werd vandaag officieel geopend door burgemeester Bert Blase. Op het Veerplein sprak hij de volgende speech uit die we integraal weergeven.

Vorige week schreef mevrouw Ferdows Kazemi in de Volkskrant een open brief aan haar vader. Zelf is zij niet gelovig, schrijft ze. Haar vader is een Iraanse moslim, die zeker tweemaal per dag uit de Koran leest. Ferdows Kazemi schrijft in haar persoonlijke brief over het kwaad van zij geloofsgenoten, en over de misdaden en het geweld. Ze roept haar vader op om zich te verzetten. Letterlijk zegt ze in haar brief: ,,kom met de Soera’s die het geweld van je geloofsgenoten tegen de mensheid verwerpen’’.

Er staat veel in deze brief. Over geloof en ongeloof. Maar vooral over oorlog, geweld en vrede. En hoe je daaraan bijdraagt. Hoe je, door jezelf te laten zien, door op te staan, de loop van de dingen beïnvloedt.

In de brief van Ferdows Kazemi gaat het over moslims en de Koran. Over het brute geweld dat we momenteel in de wereld zien, over extreme en absolute opvattingen, over hoe mensen in naam daarvan worden opgejaagd en hoe macht wordt misbruikt. Op andere plaatsen zien we hetzelfde patroon. Waarbij opvattingen absoluut worden gemaakt. Alsof de waarheid maar één gezichtspunt kent en onaantastbaar vaststaat. De eigen waarheid. Of die nu religieus is, of nationalistisch, of raciaal bepaald. Een waarheid die aan een ander moet worden opgedrongen en die zelfs afgedwongen mag worden door geweld.

Maar het mooie van de brief, is dat die meer biedt. Kazemi roept haar vader op om op te staan. Om zich niet neer te leggen bij extremisme en geweld. Door zichzelf te laten zien. Door er gematigdheid tegenover te zetten. Door er Soera’s uit de Koran tegenover te zetten, die oproepen tot verzoening en vergeving. Dat kunnen Soera’s zijn; het kunnen teksten zijn uit de Bijbel, of ieder ander boek. Het kunnen teksten zijn die je zelf bedenkt, en gevoelens die in jezelf bestaan. Het is een oproep om grofheid en extremisme te weerstaan en te weerspreken. Aan iedereen die anders wil. Door er, heel concreet, een andere werkelijkheid naast te zetten. Een werkelijkheid van waardering en respect. Dat kan iedereen doen. Misschien MOET iedereen dat wel doen. Opstaan. Matigheid plaatsen naast geweld. Zachtheid naast hardheid. Verbindingen naast afgescheidenheid.

Het draait allemaal om het omgaan met verschil. Want DAT er verschil is tussen mensen, dat weten we al te best. En eerlijk gezegd, we zouden niet anders willen. Verschil geeft kleur, geeft variatie, geeft creativiteit, uitdaging en glans. Verschil brengt ons verder dan eenvormigheid. Verschil is een wezenskenmerk van wie we zijn. De vraag is steeds, hoe we omgaan met verschil. Weten we verschil te erkennen en waarderen. Weten we verschil tot kracht te maken. Mogen er diverse bloemen bloeien en waarderen we de veelkleurigheid. Maar ook, houden we rekening met verschil. Zijn we in staat om, waar dat nodig is, verschil te overbruggen.

Het is een oefening in onszelf. Samenleven in verschil. Het is een oefening in het gezin, in de buurt, op school, in het bedrijf en in de wijk. In de raadzaal van het gemeentehuis. In stad en land, en internationaal. Om dat te oefenen hebben we alle mensen nodig. Iedereen die vrij wil leven in verschil. Doe mee, sta op en laat je zien. Hoed je voor eenvormigheid. Waardeer het verschil. Wees blij dat er geen ander is, zoals jij. Ik wens u een inspirerende Vredesweek.

                                                                                                                                                                                              Bert Blase