Categorieën

Service

Column: Altijd blijven lachen, Bassie !

Column: Altijd blijven lachen, Bassie !
Nieuws

Column: Altijd blijven lachen, Bassie !

  • Bram Keizerwaard
  • 27-02-2016
  • Nieuws
Column: Altijd blijven lachen, Bassie !

De straffe wind leek rechtstreeks van de Nieuwe Waterweg door de Haven te waaien. Aan de linkerzijde hoorde ik het tuigage van de schepen klapperen en aan de rechterzijde stond het nieuwe Vlaardings Museum uitnodigend op bezoekers te wachten. Wat een prachtig werk van onze Vlaardingse architect Wijnand Houdijk. Met respect voor de historie is een verrassend mooi gebouw ontstaan dat uitnodigt om te dwalen. Spannende doorkijkjes en stijlvol gebruik van verschillende materialen die elkaar in hun eenvoud versterken. Werkelijk prachtig. Het ‘ophangen’ van de kano is werkelijk een vondst. 

Zoals een menukaart in een restaurant je alvast letterlijk een voorproefje kan geven, beloofde hier het gebouw veel goeds en ik begon verwachtingsvol aan mijn tour. Vanuit de geruchtenstroom wist ik inmiddels dat de zo geroemde ouderwetse snoepwinkel en het vermaarde aquarium uit het vorige museum het veld hadden moeten ruimen en die teleurstelling had ik al een paar maanden eerder verwerkt. De oude kamers zijn prachtig gerestaureerd en veel aspecten van het Vlaardingen-van-toen worden op mooie, interactieve schermen gepresenteerd.  

Toch was ik teleurgesteld. De nieuwe naam suggereert dat dit museum een collectie bevat die een overzicht geeft van het reilen en zeilen van Vlaardingen en op dat palet miste ik een paar belangrijke kleuren. Zo is er nauwelijks aandacht voor ‘de man in het geel’ die zo prominent is uitgelicht op Rembrandts Nachtwacht. Het beroemde schilderij heet eigenlijk: 'De compagnie van kapitein Frans Banning Cocq en luitenant Willem van Ruytenburgh maakt zich gereed om uit te marcheren'.

Laat die Willem van Ruytenburgh nu net de eigenaar zijn van de buitenplaats 'Het Hof' in het Oranjepark. Als de directeur van het Rijksmuseum zich niet schaamt om Obama aan zijn mouw te trekken voor dit schilderij en zodoende 'zijn' Nachtwacht een wereldpodium te geven, dan mogen wij in Vlaardingen toch ook wel een graantje meepikken? 

Vlaardingen is ook de bakermat van de verzetsgroep 'De Geuzen'. Zij komen er in dit mooie museum bekaaid vanaf. Evenzo is er nauwelijks aandacht voor de laureaten die de afgelopen jaren een Geuzenpenning in ontvangst mochten nemen. Eén dag per jaar staat Vlaardingen even in de belangstelling. De Laureaten en de Stichting Geuzenverzet verdienen een wat langduriger aandacht.

Van een geheel ander kaliber, maar niet minder bekend in binnen- en buitenland, zijn onze stadgenoten Bassie en Adriaan die Vlaardingen in tal van filmpjes letterlijk en figuurlijk op de kaart hebben gezet. Toen onze kinderen klein waren en vooral als er bezoek-van-buiten-de-stad was, laadde ik mijn wagen vol met het jonge volkje en maakte ik een rondje rond de haven met hen. Met hun neusjes tegen de autoruiten gedrukt probeerden ze een blik op te vangen van één van de bijzondere auto’s of de caravan die daar soms geparkeerd stonden.  En mocht ik dan een vileine bui hebben, dan tuurde ik uit het raampje van mijn auto naar boven en peinsde hardop: 'zit daar nu de plaaggeest in de dakgoot?' Succes verzekerd! Alle kleintjes op de achterbank krompen ineen en werden een paar tintjes bleker. 

Hoe mooi zou het zijn als er een ruimte in het VLAARDINGS museum is waar veel attributen van de clown en de acrobaat permanent te zien zouden zijn. Van Bas van Toor begreep ik dat veel zaken nog ergens in een opslag liggen. Een unieke kans om opa’s en oma’s en ouders met hun (klein-)kinderen naar Vlaardingen te halen. De filmpjes lijken eeuwigheidswaarde te hebben want ze worden nog steeds uitgezonden in binnen en buitenland. Bij gebrek aan de zachtmoedige rog uit het oude museum die kinderen als hun speciale vriend beschouwden, kunnen de kinderarmpjes zich nu uitstrekken naar Robin, het lieftallige robotje. Alleen moeten we nog wel zorgen dat de plaaggeest goed achter tralies blijft. Regelmatig wordt  Bas van Toor nog aangesproken door jonge volwassenen die hem toevertrouwen dat ze slapeloze nachten van deze snoodaard hadden. Heeft het museum behalve een educatieve, ook een therapeutische waarde.

Bram Keizerwaard