Dat alleen is al een feestje! (over Italiaanse wijn)
- Marijke Bozzano
- 27-05-2018
- Nieuws
De eerste vijf maanden van dit jaar zijn al weer bijna voorbij, en wat hebben wij al veel meegemaakt zoals jullie in mijn vorige columns konden lezen. Ik kom tijd tekort, en dan hoor ik vaak zeggen ,,jullie hebben tijd genoeg nu jullie niet meer werken’’. Niet dus, al vind ik het prima om zo lekker bezig te blijven.
Maar door al die drukte waren wij bijna onze wijn vergeten. Normaal gaan wij de wijn ophalen eind maart begin april, maar dit keer waren wij in Nederland en daarna ook nog naar Rome, en toen kregen wij een weekje vrienden uit Nederland op bezoek, en voor je het weet is het al half mei. Nu moesten we toch echt gaan want het is niet alleen ophalen maar daarna moeten wij de wijn ook nog bottelen voor de ergste warmte begint.
Wij kopen onze wijn nu al voor het zevende jaar bij een wijnboer in Piemonte in de omgeving Asti en wij maken er altijd een gezellig dagje van; het is bijna drie uur rijden met de auto. In dezelfde omgeving wonen vrienden van ons die wij dan ook gelijk gaan opzoeken.
Onderweg is het al genieten van de omgeving. De natuur veranderd van de ruige bergen naar lieflijke heuvels, prachtige kleuren groen. Dat is dan wel weer een voordeel als je wat later in het jaar gaat.
Als we aankomen staan boer Giovanni en zijn moeder Maria ons al op te wachten. Na een hartelijk welkom worden er gelijk glazen gevuld want er moet geproefd worden. Het is weer een goed jaartje; vorig jaar heeft het wel weinig geregend, maar hebben ze toch een mooie oogst binnengehaald. Moeder Maria brengt een plank met brood, kaas en salami en dat alleen al is een feestje. Het smaakt heerlijk en we besluiten om dit jaar witte maar ook de rode Barbera te nemen.
Onze twee Damigiane ofwel mandflessen die wij bij ons hebben worden gevuld met in totaal ongeveer 100 liter, en Giovanni vertelt ons dat de wijn tussen 29 mei en 5 juni moet worden gebotteld vanwege de maanstand. Doen wij het later dan word de wijn mousserend. Na te hebben afgerekend krijgen we nog een fles Asti Spumante, een bekende zoete mousserende wijn om op hen te proosten. Wij nemen afscheid, niet als klant maar als vrienden. Wat een prachtige mensen, die van vader op zoon dit wijnbedrijf voort zetten, en de hele familie helpt mee.
Nu nog naar onze vrienden Franco en Lella, en ook daar worden we hartelijk ontvangen: de tafel staat al gedekt en onder het genot van heerlijk eten en een goed glas wijn proosten we op het goede leven en de vriendschap we hebben. Er is heel wat bij te praten want het is al weer even geleden dat we elkaar hebben gezien.
De middag sluiten we af met een flinke wandeling, wat nodig is na al dat eten en de wijn. Achter hun huis wandel je zo de heuvels in en het uitzicht is prachtig dus ik kan het niet laten om wat foto’s te maken.
En dan is het tijd om terug te gaan. Het was een onvergetelijke dag en voldaan rijden we terug naar huis met onze voorraad. Waar overigens ons best wat werk staat te wachten, om voor 29 mei alle flessen te spoelen en te laten drogen om ze vervolgens te vullen. Dit ritueel komt ieder jaar terug maar wat genieten wij hiervan!
Dus ik zeg Salute / proost en tot de volgende keer!
Ciao,
Marijke
