De gedigt 'Pauperzooi'

VLAARDINGEN - Vlaardingers hebben zo hun eigen kijk op hun leefomgeving. Soms positief, soms wat minder. Nadat ze voor ze zoveelste keer werd geconfronteerd met een chaos rond de afvalcontainers in de Vlaardingse Westwijk, besloot de Vlaardingse Micky haar mening te vertolken in de vorm van een gedicht. Het is immers bijna Sinterklaasavond. ,,Elke week kom ik door Vlaardingen West en elke week ben ik weer gefascineerd door het extreme paupergehalte, waarvan ik dacht dat het bijna niet meer bestond'' schrijft zij. ,,Omdat het bijna Sinterklaas is heb ik er een gedicht over geschreven.''

Westwijk, oh Westwijk, wat ben je toch deprimerend en aftands
Van je portiekwoninkjes tot de Uggs van je tienermoeders: alles oogt derdehands

Je treurige buursuper, kapsalon Priscilla en afhaalchinees de Vergane Glorie
Je bijstandstrekkende buurttokkies, die shag en halve liters ademen uit elke porie

Je speelpleintjes met doorgeroeste klimrekken, opgeëist door scooters en bontkragen
Je obesitaskinderen, je voetbalshirts, je in de sloot gepleurde Action-winkelwagen

Vanwege je straten vol naar beneden geflikkerd afval met snackbar de Smikkelbeer als hoogtepunt
Heb ik zelfs mijn grootste vijand nooit een huis in Vlaardingen-West gegund

Toch is er één ding ontzettend mooi aan dit pauperparadijs zowaar:
Een glutenvrije biologische tarwegrassapbar vind je hier nog niet in twintig jaar.