Een baard maakt je nog geen terrorist!

VLAARDINGEN – ,,Een baard en traditionele moslimkleding maken je nog geen terrorist. Als moslim heb ik last van het beeld dat dikwijls door de media wordt neergezet’’. Het was één van de uitspraken die gedaan werden tijdens het Breed Overleg Veiligheid in de Eyup Sultan moskee aan de Oosthavenkade. Gisteravond gingen er zo’n zestig Vlaardingers met elkaar het gesprek aan. Moslims, christenen, leden van de Bahaï geloofsgemeenschap, maar ook niet-gelovigen en andersdenkenden. Georganiseerd door Vele Vlaardingers Eén Huis en deels geleid door burgemeester Bert Blase.

Na een introductie door Annette van der Weijden van VVEH werd een verklaring voorgelezen namens het bestuur van de moskee. Daarin werden allereerst de moorden in januari in Parijs op journalisten van het blad Charlie Hebdo veroordeeld. ,,Veel moslims voelen nu de noodzaak om nog meer in de samenleving in contact te treden en contact te houden met anderen met wie zij samenleven. We willen ook hier in Vlaardingen saamhorigheid en vrede bevorderen en misverstanden over de Islam wegnemen’’, aldus de voorzitter van het bestuur van de moskee.

In een zestal groepen werden vervolgens gedachten en ideeën uitgewisseld  waarbij telkens een groepslid samenvatte waar men over gesproken had. De uitspraak bovenaan dit artikel was er één van vele. Een ander en zeker prima punt had één van de aanwezigen die de volgende vraag stelde: ,,Als iemand die zich moslim noemt een verschrikkelijke daad verricht, waarom moeten dan alle moslims zich stuk voor stuk verantwoorden en bewijzen dat zij geen terroristen zijn?’’ Andere aanwezigen vertelden direct of indirect ook in Vlaardingen op straat regelmatig met negatieve reacties geconfronteerd te worden, dikwijls vanwege hun ‘traditionele’ voorkomen. Ironisch, want voor veel (vaak jonge) mannen van Nederlandse afkomst is het dragen van een forse baard momenteel nog steeds modieus en het is nog maar enkele jaren geleden dat onder Nederlandse (jonge) vrouwen het hoofddoekje eveneens ‘in’ was, op een iets andere wijze gedragen, maar toch.

Er werd niet alleen gesproken over gevoelens van onveiligheid en stigmatisering maar uit verschillende monden klonken ook zeker andere, positieve geluiden: ,,Ik heb al veel oorlogen persoonlijk meegemaakt, maar ik wil niet angstig zijn en relativeer dan ook regelmatig wat ik om me heen zie en zelf meemaak’’, vertelde één van de aanwezigen. Een ander verklaarde ‘ondanks alles de mens te willen blijven zien, niet gekoppeld aan negatieve gebeurtenissen of groepen’.

De conclusie van de avond was vooral dat er ingezet moet worden op het elkaar (her)kennen, ontmoeten en de dialoog voortzetten. Misschien wel het beste samengevat door één van de aanwezigen die in wat meer traditionele kleding, met hoofddoek, gekleed was: ,,Zie de ander en groet elkaar’’.