Een vrolijke zomertijd in eigen landen
- Marijke Persijn
- 02-08-2020
- Nieuws
'Een vrolijke zomer in eigen landen' geeft wel aan dat Eric en ik het gevoel hebben dat we, heel luxe, bij twee landen horen. En ondanks alle tragedies van de afgelopen maanden, is het einde van deze julimaand en het begin van augustus een echt vrolijke tijd. We hebben een privé camping ingericht met onze stokoude caravan met voortent, oude tentjes en onze camper, waar we voorlopig nog niet mee op pad kunnen na het infarct van Eric. De terrasmannen waren zo lief om een stenen tafel te bouwen van onze voormalige Pierre Bleue drempel en hun betonblokken! Een fantastische tafel voor onze gasten.
En nu hebben we onze dochter Mara met Leon (onze kleinzoon), haar partner en hondje Sisi ('Sisi in de Herfst') hier te logeren. Bovendien zijn hun vrienden met twee dochters (van dezelfde leeftijd als Leon) meegekomen. Het is er dus een gezellige bende. Gelukkig hebben ze prachtig weer. Ze maken allerlei leuke uitjes naar La Roche, Durbuy, de Grotten van Han en de Citadel van Dinant. In de bloedhitte zijn ze verplicht mondmaskers te dragen en eerlijk gezegd krijg ik het vreselijk benauwd van die dingen, maar er wordt niet over geklaagd. Ze hebben veel plezier samen. Niet alleen tijdens de daagjes uit, maar ook op ons terrein. Er staat een opblaaszwembad , er worden balspelletjes en Jeu de Boules gespeeld, er wordt gezwommen in de Ourthe.
Het water is heerlijk. En, ook al zwemt er wel eens een muskusratje voorbij, het is gewoon genieten in het water in de bloedhitte van het moment. De kinderen vermaken zich geweldig bij de stroomversnelling, waar ze met een kleuterkanootje van af gaan.
’s Avonds is het moment met oma (mamy) Marijke. Ik had twee sprookjesboeken van Janneke Schotveld besteld. Vrienden die hun auto hier stalden tijdens hun fietsvakantie, gaven ons hun krant en daarin las ik over deze boekenschrijfster. Omdat ze wordt vergeleken met Annie M.G. Schmidt, leek het me leuk om de verhalen aan de (bijna) elfjarigen voor te lezen. Dat was even wennen voor hen. Hoewel we leuke gesprekken hadden, leken de boeken niet helemaal geschikt voor hun leeftijd. Ik had voor Leon's verjaardag al het boek 'Superkrachten voor je Hoofd oftewel MINDGYM voor KIDS' besteld en dit bleek wel bij hun beleefwereld aan te sluiten. Ik blij, want zo kan ik een beginnetje maken met mediteren en ademhalingsoefeningen met hen. Zó leuk! Er staat boeiende info in en er wordt verwezen naar video's op YouTube, waar ik weer een leuke opdracht aan kan koppelen.
De vriend is heel erg handig en helpt ons met allerlei klusjes in en rond het huis. Daar zijn we echt zó blij mee! Omdat we met veel mensen zijn, is er een rooster voor het gebruik van de douche. We hebben wel twee badkamers, maar we moeten het allemaal met één boiler doen. Dat gaat echter prima. Zelfs toen we ook nog bezoek kregen van mijn muziekcollega’s Peter en Christine Visser.
Peter gaf me een nieuwe compositie van hem op een gedicht van Paul Verlaine: CHANSON. Het is in een heel andere stijl dan gewoonlijk. Het doet mij wat aan Schumann en Fauré denken. Die inspiratie had ik ècht nodig. Toen zij na hun overnachting weer vertrokken waren, ben ik dan ook direct achter de piano gekropen.
Met al deze gasten is het voor ons mogelijk om eindelijk de kaarten voor hotel, diner en high tea van onze Robijnen huwelijksdag te besteden, omdat zij op ons huis, dieren en planten passen. Wat een onverwacht heerlijk weekend staat ons te wachten! Eric en ik hadden met vrienden in mei afgesproken. Zij zouden oppassen, zodat wij een paar dagen weg konden. Door de Coronacrisis kon dit onmogelijk doorgaan. Ze mochten België niet in en de hotels waren gesloten. De bonnen zijn bijna verlopen, dus dit komt zó goed uit! En we hebben er zo’n zin in om gewoon even heerlijk in dat andere eigen land (Nederland) te genieten en ook nog zonder steeds een mondmasker te hoeven dragen. Valkenburg … here we come!!!
A la prochaine,
Marijke Persijn
