Categorieën

Service

MAMA, IK BEN GEARRIVEERD!

MAMA, IK BEN GEARRIVEERD!
Nieuws

MAMA, IK BEN GEARRIVEERD!

  • Wilma Hollander
  • 19-03-2023
  • Nieuws
MAMA, IK BEN GEARRIVEERD!
VLAARDINGEN/PILION - Iedere zondag op Vlaardingen24: Vlaardingers in den Vreemde! Vlaardingers die de Haringstad achter zich hebben gelaten om elders in de wereld hun geluk te zoeken, geven bij toerbeurt een kijkje in de keuken van hun leven 'in den vreemde'. Lees de belevenissen van Marijke Persijn (België), Cora Vlug (Verenigde Staten), Dick van der Pijl (Frankrijk) en vandaag Wilma Hollander (Griekenland).

Ook in Griekenland zijn er dit jaar weer verkiezingen. Dat is altijd te merken aan een plotselinge opleving in gemeentelijke werkzaamheden. De lokale partijen doen hun uiterste best om zieltjes te winnen door lang uitgesteld onderhoudswerk of nieuw bedachte ‘verbeteringen’ ineens te gaan uitvoeren. Het asfalteren van de wegen staat bij alle partijen bovenaan, dat hebben wij in de afgelopen jaren menigmaal kunnen constateren. Op zich is dat niet verkeerd, want aan de staat van de wegen om ons heen mankeert wel het een en ander. Het probleem is alleen dat je dat niet verhelpt door er rond verkiezingstijd snel een nieuwe laag overheen te gooien. Dat ziet er dan voor eventjes wel gelikt uit, maar binnen no-time vertoont dat asfalt weer dezelfde scheuren en verzakkingen als voorheen. Dat komt ervan als je de onderliggende problemen niet aanpakt, maar ze verstopt onder een glanzend laagje nieuw asfalt.

Blijkbaar heeft onze gemeente een heleboel asfalt ingekocht, want er wordt momenteel driftig gewerkt om alle zandweggetjes in ons dorp van zo’n zwarte laag asfalt te voorzien. Verbetering? Zo op het eerste gezicht wel, ja, maar of dat blijvend is, zal de tijd leren. Zo voeren de zandpaadjes tijdens de najaarsregens het vele water dat uit de bergen naar beneden stroomt keurig af naar zee. Zand neemt water op, asfalt niet... Maar hé, ik ben geen deskundige. Er zal zeker over nagedacht zijn. Net als over de aanleg van een rotonde op het ‘knooppunt’ net buiten Kala Nera, waar je linksaf slaat voor de weg naar Milies. Volgens de onderzoeken gaat een rotonde aldaar bijdragen aan een betere doorstroming door het opheffen van de opstoppingen die daar regelmatig voorkomen. Nu woon ik toch al aardig wat jaartjes hier, maar van opstoppingen op dat punt heb ik nog nooit gehoord, laat staan gezien. Misschien dat er in de zomermaanden wat langer gewacht moet worden voordat je af kunt slaan, maar dan praten we dus over een tijdsbestek van hooguit zes weken. Belangrijke weken, dat wel, want dat is het toeristenseizoen, en als partij is het natuurlijk belangrijk om te laten zien dat je hart hebt voor de toeristenindustrie en er veel geld voor over hebt om die toeristen zonder oponthoud snel op hun bestemming te krijgen. Dat veel prangender, chronische problemen in de dorpen zelf met het geld voor deze nutteloze rotonde makkelijk verholpen hadden kunnen worden, is iets wat blijkbaar alleen ‘de gewone mens’ begrijpt.

Het uiteindelijke resultaat van jarenlang stelselmatig chronische problemen negeren hebben we deze maand allemaal kunnen zien. Op nog geen twee uur bij ons vandaan gebeurde het horror-treinongeluk in de Tembi-vallei waarbij 57, veelal jonge, mensen zijn omgekomen en tientallen anderen nog in het ziekenhuis liggen en voor het leven getekend zijn. De beelden ervan zijn de hele wereld overgegaan, en de Griekse minister-president Mitsotakis was er als de kippen bij om te verklaren dat het ongeluk te wijten was aan een menselijke fout. Een verklaring die heel Griekenland in het verkeerde keelgat schoot, want dat deze en voorgaande regeringen al jaren op de hoogte zijn van de structurele problemen in de spoorwegbranche is algemeen bekend. Net zoals ze op de hoogte zijn van eenzelfde problemen in de lucht- en zeevaartsector.

Sinds die fatale dag zijn er bijna dagelijks grote protesten, overal in het land. De jarenlange verwaarlozing van de nationale burgerveiligheid door de regering mag en kan niet langer geaccepteerd worden. En daarom gaan de Grieken nu massaal de straat op, zijn er stakingen in het luchtverkeer, bij de ferry’s, de openbaar vervoerbedrijven... Of er daadwerkelijk iets zal veranderen is natuurlijk de vraag. O ja, er zullen op korte termijn zeker een aantal (lap-)maatregelen getroffen worden, maar er zullen vooral beloftes worden gedaan. Heel veel beloftes. De verkiezingen komen eraan, en nu schrijnend duidelijk is geworden hoezeer de regering heeft gefaald, zullen de huidige regeringspartijen alles uit de kast halen om hun kiezers vast te houden. Maar veranderen? Welnee. Er zullen de komende tijd gewoon weer heel veel ‘nieuwe ladingen asfalt’ uitgestreken worden over de verrotte delen van de Griekse infrastructuur, zonder dat die verrotting zelf grondig aangepakt wordt. Zoethoudertjes zijn het, niets meer en niets minder.

Ik hoop dat ik het mis heb. Ik hoop dat het gruwelijke treinongeluk het begin zal zijn van een nieuwe aanpak. Van een regering die verder kijkt dan een glanzend laagje asfalt of een leuke rotonde voor de toeristen. Want een ding is zeker: een ramp als dit afgrijselijke treinongeluk mag nooit, NOOIT meer gebeuren!!!

Vrije vertaling van het Griekse gedicht ΈΦΘΑΣΑ (GEARRIVEERD).

Dichter onbekend.

 

Hoi mam, ik ben aangekomen, hoor.

Ik weet dat je me niet kunt zien, maar ik ben gearriveerd!

Het is echt heel mooi hier. Maak je geen zorgen, mama.

Ik heb geen pijn meer. Ik zal nooit meer pijn hebben.

Wees gerust, ik ben hier bij de andere kinderen.

We hebben geen pijn meer, mama.

Vertel het ook aan de andere moeders.

Maar één ding, mam. Laat ze niet ontsnappen.

Jij weet de weg. Jij hebt de kracht.

Vertel het ook aan de andere moeders.

Vertel het aan alle moeders.

Vandaag ben jij het, morgen zijn zij het.

Ik kan ze vanaf hier allemaal zien.

Ze liegen. Ze huilen leugens.

Ze weten immer hoe het werkt.

Maar als hun valse tranen gedroogd zijn

 en hun leugenachtige mond zwijgt

Ga dan, mama, en vertel ze dat het niet

mijn bedoeling was om hier zo vroeg te arriveren.

Ze hebben geld gestolen. Ze hebben glorie gestolen.

Ze hebben de macht gestolen.

Ze hebben mijn leven gestolen...

Ik zal je missen, mama, maar ik zal je weerzien.

Jij zult mij ​​missen, maar ik zal op je wachten.

Laat ze er niet mee wegkomen, mam.

Ik wil hier geen kinderen meer, dat wij hier zijn is genoeg.

Wij zullen ze achtervolgen,

iedere avond van de rest van hun leven.

VAARWEL, moedertje...

 

Yiasou uit Pilion,

Wilma Hollander