Ongenode gasten en afscheid van een vriend en collega
- Marijke Persijn
- 25-11-2018
- Nieuws
Op een dag ontdekten we, dat ‘onze’ bevers een dam hadden gebouwd vlakbij ons huis. We hebben een lange strook land langs de rivier de Ourthe. Vroeger was deze in tweeën gedeeld door een hek met een toegangspoortje. We hadden het gedeelte met ons huis en de oprit én dat met het bos. In het bos is zo lang als we hier wonen al een beverburcht. We denken dat deze niet altijd bewoond werd, maar de laatste jaren in ieder geval wel. In de begintijd werd er af en toe een enorme boom om geknaagd. We hebben het bos echter weg moeten laten halen en in dat opzicht lopen we geen gevaar meer.
We hebben, net zoals in Nederland, maanden zonder regen gehad. De waterstand in de rivier is heel laag. De bevers hebben hun kans schoon gezien. Ze hebben hun burcht aanzienlijk naar voren uitgebreid. Steeds meer takken en boompjes worden toegevoegd. Berkjes, maar ook sparrenboompjes. Over een poosje kan er geen kano meer door. Door het lage water is het al heel lang verboden om de Ourthe te bevaren en dus hebben de bevers nergens last van.
De dieren hebben een watervoorraad nodig en hebben daarom ook de dam gebouwd. De rivier heeft een korte zijtak naast ons stuk land met het huis en daarin zijn ze hard aan het werk geslagen. De hele nacht zijn ze bezig. Eigenlijk vind ik het er prachtig uitzien. Toen het weer eens regende en het water hard begon te stromen, ontstonden er lekken in de dam. Die hebben ze weer keurig gerepareerd. Van de week vroor het een keer ’s nachts. De volgende morgen lag er wat ijs op het waterbassin.
Vandaag zijn we aan de overkant gaan wandelen. Hoewel het, als je door de rivier zou waden, slechts enkele meters zou zijn, moeten we nu eerst enkele kilometers met de auto afleggen en dan zo’n drie kwartier lopen. We wilden wel eens weten, waar al die boompjes en takken vandaan komen. Er zijn inmiddels diepe sloten ontstaan, doordat de bevers steeds verder het land intrekken. De kerstboompjes, die enkele jaren geleden aangeplant werden, zijn nu grote bomen. Naast het weiland, waar in de zomer koeien of paarden grazen en waar we dit jaar veel everzwijnen en enkele herten hebben gespot, is een wild stuk met braamstruiken, sparretjes en berkjes. En jawel, daar stonden de stompjes. Dit betekent dat de bevers meters en meters met hun bouwmaterialen en voedsel afleggen. We zijn blij dat ze daar terecht kunnen, want we zijn bang voor die sloten op eigen terrein. Bevers veranderen hun omgeving heel ingrijpend. We hebben al heel wat land in waterplassen zien veranderen.
Op 3 november hebben we het feest van Sint Hubertus gevierd bij de kapel van Sint Thibaut. Het heeft te maken met de jacht. Sint Hubertus is de beschermheilige van de jagers. Hem wordt gevraagd of de jacht een succes mag worden en om de honden en paarden te beschermen. Er zijn jachthoornblazers. Ruiters komen met hun paarden. Andere mensen met hun honden. Er wordt een mis opgedragen. Daarna krijgen alle dieren een stuk gewijd brood en worden door de priester gezegend. Bovenop de heuvel wordt een groot vuur aangestoken. Daar worden drankjes en broodjes worst verkocht en genuttigd. Het is altijd een bijzondere gebeurtenis en ook dit jaar was het prachtig weer. Op YouTube kunt U er filmpjes over vinden die mijn man in 2013, 2014 en 2015 maakte.
Helaas overleed op 3 november ook opnieuw een vriend en muziek-collega van me. Hugo van Neck was een zeer getalenteerd pianist en een meester in de improvisatie. Misschien kent U hem uit de grote theaters of van tv. We stonden van 2004 tot en met 2007 samen in het Park bij de Euromast tijdens de Dag van de Romantische Muziek in Rotterdam. Mijn man Eric plaatste 7 korte video’s: “Herinneringen aan Hugo van Neck, vriend en collega”. Mooie, ontroerende, hilarische momenten.
Dankzij een poststaking in België kwam de rouwkaart pas op 23 november aan.
Ondanks al het intense verdriet, heeft ons Trio MaGMa een heel mooi Herfstconcert in de kerk van Dochamps gegeven. U kunt er een beetje van meegenieten door de video te bekijken van de aria “Vieni o figlio” van Händel . Muziek is helend. Je kunt er zoveel in kwijt. En door de wisseling van de stukken, veranderen ook steeds het verhaal, de sfeer en de emoties.
Ik wens iedereen een gezellige Sinterklaas (voor zover dat nog mogelijk is in Nederland).
A la prochaine,
Marijke
