Persvrijheid en vrijheid van meningsuiting

VLAARDINGEN – Journalist zijn is een gevaarlijk beroep. Niet in Vlaardingen, maar in veel andere delen van de wereld wel. Daar begeven veel collega’s zich dagelijks in gevaarlijke en levensbedreigende situaties om verslag te doen van het onrecht, de verschrikkingen en het leed van oorlogen, dictatoriale regiems en andere schrijnende situaties. Niet om de media te voeden met sensatie maar om de wereld wakker te schudden. Zonder die vrije pers zullen we nooit een goed besef hebben van de wereld om ons heen, laat staan dat we actie kunnen ondernemen en situaties kunnen veranderen.

Op een redactie in Parijs, een plek in onze democratische en ogenschijnlijk betrekkelijk veilige Westerse wereld, heeft gisteren een bloedige aanslag plaatsgevonden. Twaalf mensen waaronder collega-journalisten, cartoonisten en politieagenten werden daarbij genadeloos afgemaakt door twee idioten die geen boodschap hebben aan het recht op vrije meningsuiting en het recht op persvrijheid.

Een dag eerder werd een tweetal Nederlandse collega’s opgepakt in Turkije door de politie voor verhoor. Eén van hen, Frederike Geerdink, heeft vaker geschreven over de ‘Koerdische kwestie’ en werd beschuldigd van ‘propaganda maken voor een terroristische organisatie’. Mede door bemiddeling van de op dat moment in Turkije aanwezige Bert Koenders, onze minister van Buitenlandse Zaken, is ze vrijgekomen. Journalist zijn is een risicovol beroep, en dikwijls gevaarlijk. Niet in Vlaardingen, maar in veel andere delen van de wereld wel.

Vandaag vinden in tal van steden vreedzame demonstraties plaats. In Rotterdam, Amsterdam maar ook dichterbij in Maassluis. Een groot deel van onze collega’s bij Omroep Vlaardingen zal vanmiddag om half vijf zich bij de studio aan de Hoogstraat 82 verzamelen en gezamenlijk naar Rotterdam afreizen om daar te demonstreren. Naar verwachting zullen vele duizenden daar aanwezig zijn. Vóór vrijheid van meningsuiting, persvrijheid en respect.

Vandaag zijn wij allen ‘Charlie’, ofwel we identificeren ons met de vrijheid van pers en de vrijheid van meningsuiting. Dat deden we gisteren al en dat zullen we morgen doen. Elk medium heeft haar eigen rol, haar eigen werkgebied, haar eigen invloedssfeer. ANP, Reuters, CNN en anderen wereldwijd. Dagbladen als De Stem in Brabant en de Provinciale Zeeuwse Courant meer op regionaal niveau. Internetkranten als De Vlaardinger en Vlaardingen24 op lokaal niveau. We staan echter allemaal pal voor hetzelfde: vrijheid van meningsuiting en persvrijheid. Zonder dat ontbreekt een essentieel onderdeel van de controle op ons democratisch bestel, worden geen vraagtekens meer gesteld bij besluiten en worden bewoners niet of nauwelijks meer ‘gevoed’ met wat er gebeurt, op wereldschaal maar ook op lokaal niveau. We kiezen onze woorden daarbij zo zorgvuldig mogelijk, maar gaan tegelijkertijd niets uit de weg.

Journalist is een risicovol beroep, en dikwijls gevaarlijk. Niet in Vlaardingen, maar in veel andere delen van de wereld wel. Vandaag zijn we allen ‘Charlie’ ! En hoe dichtbij de bedreiging van de persvrijheid ook komt, ook dan zullen we morgen 'Charlie' zijn.