Redactioneel: Duurzaamheid is preken voor eigen parochie

VLAARDINGEN – Zo’n zestig mensen kwamen vanochtend om negen uur bij elkaar in Verhage Fast Food aan de Van Hogendorplaan. Niet voor een patatje of een andere snack, maar voor het wat gezondere Duurzaamheidsontbijt. Tot een uur of elf zou deze start van de Dag van de Duurzaamheid duren, maar het leek langer, veel langer dan twee uur.

De gesprekleidster die de aftrap van de bijeenkomst gaf vond het noodzakelijk om (vrijwel) elk van de aanwezigen afzonderlijk te laten vertellen wie ze waren en wat ze ‘te brengen of te halen’ hadden in het kader van het thema Duurzaamheid. Daarna vervolgden een stuk of tien sprekers de sessie met een praatje van een minuut of vijf à tien over het product of dienst die ze aan de man brachten, wederom alles even duurzaam: aardwarmte, zonnepanelen en permacultuur passeerden zo de revue.

Bijna iedereen in die groep van zestig deed al wel iets met duurzaamheid, dus van degenen die zich daar eens wat meer op zouden kunnen richten was er eigenlijk niemand. Voornamelijk preken voor eigen parochie dus en het voelde als destijds alle openingen van alle nieuwe tentoonstellingen in het ter ziele gegane Hollandia gebouw: je komt steeds dezelfde mensen tegen !

‘Duurzaamheid’ bereikt zo niet snel nieuwe doelgroepen en soms is dat ook wel wat lastig; zonnepanelen op je dak zijn mooi en sparen op termijn je portemonnee en het milieu, maar weinig mensen kunnen zich die eerste investering van het aanschaffen veroorloven. Het verstrekken van leningen door financiers die pas rente rekenen als de zonnepanelen zichzelf echt terug verdiend hebben zou dit kunnen doorbreken.

De Duurzaamheidsmarkt die vervolgens plaatsvond op het plein voor Winkelcentrum het Van Hogendorpkwartier trok wel meer mensen, maar als je boodschappen ging doen kon je de kramen ook niet echt missen. De actie om tegels uit je tuin in te wisselen voor een plant was enigszins succesvol: heel wat Vlaardingers kwamen de vlinderstruiken en andere al bijna geheel uitgebloeide planten ophalen. Het advies is om even af te wachten met de planten in de grond zetten tot de komende verwachte nachtvorst voorbij is.

Tijd voor de organisatie van duurzaamheidsprojecten om misschien eens een keer iets anders te presenteren dan de kramen, het springkussen voor de kinderen en de van afval geknutselde ‘kunstwerkjes’. Een tuintegel voor een wietplantje misschien ? In ieder geval kan Duurzaamheid wel wat nieuw elan gebruiken !