Stadsdichter Mirjam Poolster neemt afscheid

VLAARDINGEN – “De koning is dood, leve de koning”: een uitspraak die gedaan werd als een koninklijke troonopvolger na het overlijden van een vorst de troon innam. Gisteren nam de nieuwe Stadsdichter Look J Boden de plaats in van Mirjam Poolster, maar de laatste is nog springlevend en strooide haar woorden in proza en poëzie over haar toehoorders die zich verzameld hadden in het Reedershuys aan de Westhavenkade. Poolster wijdde daarbij ook enige woorden aan ‘het gedoe’ over het Stadsdichterschap van de afgelopen maanden: 

,,Fijn dat jullie er zijn. Er was een beetje turbulentie, maar vandaag installeert de wethouder van cultuur de nieuwe Vlaardingse stadsdichter. Ik wil iedereen graag de ins en outs van de misverstanden besparen, maar er moet me toch nog iets van het hart. B&W meenden in eerste instantie dat VANWEGE het schrappen van het budget voor de stadsdichter, de gemeente geen bemoeienis meer hoefde of kon hebben met het instituut stadsdichter. Laat ik nu voor eens en voor altijd duidelijk stellen dat het stadsdichterschap van Vlaardingen altijd al een onbezoldigde functie was. Ja er was budget opgenomen in de begroting en dat budget diende voor het maken van de stadsdichtersbundel, de kosten van het plaatsen van gedichten op de gemeentelijke website en in de krant en de kosten voor de installatie van de stadsdichter, die daarbij een kunstwerk kreeg. Het mijne pronkt op mijn werkkamer. Nu het budget is geschrapt, vervalt de afgesproken aflevering van die bundel. En dat is alles wat er verandert. Veel belangrijker vind ik het signaal. Wanneer er geen geld mee gemoeid is, kan kennelijk ook de bemoeienis van het stadhuis verdwijnen. Een stad die zo vaak een beroep doet en moet doen op vrijwilligers is genoodzaakt om waarde uit te drukken in andere middelen dan harde euro’s. Dat er een flinke tegenspraak zit in het streven naar meer werkende bewoners die vooral meer koopkracht hebben en tegelijkertijd een beroep doen op vrijwilligers die concurreren met alle mogelijke beroepsgroepen, noem ik hier alleen maar ter kennisgeving’’.  

Vervolgens introduceerde Mirjam Poolster de dichtbundel die hoort bij het afsluiten van de periode als Stadsdichter. Zij deed dit, passend bij de huidige tijd, op digitale wijze. De bundel draagt ook de naam DigiTaal, vernoemd naar één van de gedichten die erin staan en een filosofische reflectie is op ‘oude’ en ‘nieuwe’ communicatie. DigiTaal is binnenkort gratis te downloaden en verschijnt in druk zodra er 100 inschrijvingen zijn.

Poolster sloot tenslotte af met haar laatste officiële werk als Stadsdichter:

Mijn stad
Ik laat je los
Zoals ik altijd alles loslaat
Wees wie je bent geweest en zult worden.

Mijn stad
Ik laat je over
aan mijn liefste die nu met pen en papier
zal waken over wel en wee

Mijn stad
Ik laat je nooit
meer zonder woorden
op het speelveld van de tijd