Van villawijk tot 'Polenflat': een recensie van de Westwijk
VLAARDINGEN – Van de ‘Polenflat’ aan de Dirk de Derdelaan tot de villa’s aan de Karel de Grotelaan. Van het ‘Wilde Westen’ tot aan een wijk waar tal van initiatieven worden genomen door de inwoners zelf. Van het stuk Vlaardingen waar speciaal de Rotterdamwet (deels) voor ingevoerd is, en waar zo’n beetje de meeste raadsvragen over gesteld zijn aan het college, tot aan de wijk waar gemiddeld meer bewoners dagelijks de rommel op straat aanpakken dan elders in de stad. Kortom, we hebben het over de Westwijk.
We schrijven er misschien niet dagelijks over, maar zeker wel wekelijks. Zoals toen Abdelalkil en Marjo, kort voor de coronacrisis, in de Westwijk zouden starten met de Vlaardingen Schoon Challenge . Of over de leerlingen op het Lentiz Geuzencollege of het College VOS die er met prima resultaten een succesvolle middelbare schoolcarrière afsloten. Maar ook over het ‘gesteggel’ rond de Marathonweg of de onzekerheid van de volkstuinders van het Moermancomplex .
Wij weten wel hoe het gaat rondom en in de Westwijk, maar hoe kijken relatieve buitenstaanders er naar? Wat zien zij als er een bezoek wordt gebracht aan de Westwijk? En welke conclusies trekken ze daar dan uit?
Derk van der Laan is onlangs als oud-Vlaardinger in de Westwijk geweest, met Joop de Haan. Samen schrijven zij gebiedsrecensies over interessante wijken in Nederland voor een website van de TU Delft, als duo Haan & Laan. Eind vorige week verscheen er een bijlage over de Westwijk. Daarin schetsen ze eerst de geschiedenis van de Westwijk en daarna wat ze zelf zien en ondergaan.
,,We kijken rond in het beoogde nieuwe centrum: Plein West'', aldus Haan & Laan. ,,Bekende ketens zijn prominent aanwezig met grote nieuwe vestigingen. De couleur locale komt van winkels in de oorspronkelijke centra. De rooilijnen lopen onregelmatig; verkeersborden, winkelwagentjes en loempia- en viskramen staan op schijnbaar willekeurige plekken. De lijn tussen levendigheid en chaos is hier dun.’’, zo schrijven Derk van der Laan en Joop de Haan vervolgens. Maar ook: ,,Een berg grof vuil bij een afvalcontainer maakt ons ervan bewust dat we dit tot nu toe nergens zagen. Het is vrijwel overal gewoon schoon.’’
Derk van der Laan en Joop de Haan kijken enerzijds met de ogen van een architect, of een stedenbouwkundige. Op die manier uiten ze een oordeel. Maar ook kijken ze met een nieuwsgierige, vaak onbevangen blik. Daarmee oordelen ze dan weer niet, maar tonen ze een werkelijkheid die je niet direct uit de krant haalt. Wie nieuwsgierig is, of eens door andere ogen wil kijken kan HIER het hele verhaal vinden. Met dank aan Derk van der Laan en Joop de Haan.
