VIDV: Budweiser Clydesdales
- Redactie
- 25-09-2016
- Nieuws
Weleens de reclame op TV gezien van Budweiser bier? Je weet wel, zo’n aandoenlijk labrador puppy met z’n grote vriend paard Clydesdale. Mijn favoriet is de ‘911 Tribute’ gemaakt in 2011. https://youtu.be/2-_qRS4Li7A Deze is maar één keer uitgezonden op TV.
De Budweiser Clydesdales waren in het dorp. Wat een prachtige happening. Ze komen met tien paarden, de rood/wit/gouden bierwagon, twee mannen op de bok en de Dalmatiër hond. Drie gigantische blinkende rode semi-trailers worden al gesignaleerd op de weg naar Doylestown. Die bijna twintig meter lange trailers zijn op zich al een spektakel om te zien. Eenmaal in het dorp en de smalle straten te hebben veroverd, parkeren ze vlakbij het Gerechtsgebouw. De route is bekend en zodra alle paarden zijn ingespannen zal er bij iedere kroeg en restaurant in het dorp een kratje Budweiser worden afgeleverd. Het bier is natuurlijk niet echt het beste bier, maar dit wordt een hele happening waar veel mensen naar komen kijken. Het eerste paard komt de ‘rijdende stal’ uit. Ik kan het niet anders omschrijven. De deuren zijn open en je kan een glimp opvangen van de binnenkant van de trailers. Menig mens zou zo’n appartementje willen hebben. Alles glimt, zit prima in de verf, is super schoon. Vers stro over de hele vloer en ieder paard heeft z’n eigen afdeling. Luchtkussens tegen de wanden van elke stal, rubber vloeren en camera’s zodat het team tijdens transport de paarden goed in de gaten kan houden. Vijf paarden per trailer en één voor de wagon met bier en ander materiaal. Een heel team verzorgers, trainers en weet ik niet wat allemaal.
Zo zijn er drie van deze teams tien maanden per jaar onderweg. Vanuit Missouri, New Hampshire en Colorado, waar hun thuisbasis is. Tijdens het reizen overnachten de paarden bij plaatselijke ranches, maneges, boeren of mensen met een groot stuk land en wat stallen. Dag en nacht zijn de verzorgers paraat. Elk team reist met tien paarden. acht paarden voor ‘de show’ en twee paarden als reserve. Een Clydesdale weegt tussen de 800 en 1.000 kilo. Een hele onderneming, een geweldig spektakel. De paarden ontbreekt het aan niets.
De eerste Clydesdales werden door Budweiser geintroduceerd in 1933. De Dalmatiër wordt gebruikt sinds de vijftiger jaren. Hij zit daar niet voor het mooi maar voor bescherming van de wagon en het bier, wanneer de bezorger de wagon onbemand op straat moest laten staan om bier te bezorgen in de kroeg. Dezer dagen zit hij er wel een beetje voor het mooi en zolang het beest er plezier in heeft is daar niets mis mee. Hij krijgt ieder geval ook veel bekijks en geniet ervan. Hij loopt van voor naar achter over de kratten bier of zit parmantig op de bok, hoog verheven boven het volk.
De paarden komen één voor één voorzichtig uit de trailer en worden opgetuigd. Eén van de verzorgers vertelt ondertussen boeiende wetenswaardigheden over de Clydesdales. Voordat alle acht Clydesdales zijn ingespannen zijn we wel een dik uur verder. De hond springt op de bok en twee mannen in mooie groene kostuums pakken de teugels en geven het startsein. De Clydesdales hebben speciaal beslag met een leren zooltje tussen de hoef en het ijzer. Ontwikkeld met een techniek dat ze goede grip hebben tijdens het lopen op asfalt. Niet alleen de paarden moeten sterk zijn om de beroemde bierwagon te trekken, de menners houden zo’n 34 kilo aan druk in hun handen. Geen kleinigheid voor een meer dan drie uur durende rit door het dorp vol enthousiast en luidruchtig publiek.
Het is een imposant gezicht hoe deze reuzen in beweging komen. Hun voeten met lange witte sokken lijkt één groot wapperend gordijn. De politie houdt de straten vrij en ook nog een groep plaatselijke vrijwilligers zorgt ervoor dat iedereen op afstand blijft. Toch komt het hele span vlak langs het luid applaudisserend publiek. De paarden zijn het gewend en majestueus zetten ze hun weg voort. Bij elke stop voor het leveren van een krat bier is er genoeg gelegenheid om wat dichterbij te komen, foto’s te maken en vragen te stellen. Er mag alleen niet geaaid worden. Dat wordt gerespecteerd en de sfeer is perfect. Kortom een schitterende rit door ons mooie dorp.
Je gaat een beetje terug in de tijd. In de achttiende eeuw was Doylestown een belangrijke stop voor de postkoets van en naar Philadelphia. Na zo’n drie uur komt het hele gezelschap weer aan bij de trailers. Als laatste in de stoet de Budweiser poepschepper, die keurig de hele tocht z’n werk heeft gedaan. De hond doet een dutje, met z’n kop op de schoot van één van de menners, maar hij ruikt de stal en wordt enthousiast wakker. Al blaffend laat hij iedereen weten dat we weer ‘thuis’ zijn. Hij springt van de bok en mengt zich gezellig in het publiek. Dan trekt hij zich terug op een bedje van stro in de trailer en valt moe maar voldaan in slaap. De paarden worden weer met dezelfde zorg ontdaan van alle attributen en weer wordt er uitleg gegeven aan het publiek. Als iedereen en alles weer is ingeladen worden de luid toeterende trailers uitgezwaaid door Doylestown. Het was schitterend. De paarden gaan naar een grote groene weide, frisse stallen en welverdiende rust voor de nacht. Morgen vrij, maar overmorgen weer een werkdag. Ze verblijven nog een paar weken in Pennsylvania. Volgende week naar Philadelphia. Ik hoop dat ze volgend jaar weer terug komen.
.jpg)
