VIDV: Een jaar weg en een nieuw weer hier

VLAARDINGEN - Iedere zondag op Vlaardingen24: Vlaardingers in den Vreemde! Vlaardingers die de Haringstad achter zich hebben gelaten om elders in de wereld hun geluk te zoeken, geven bij toerbeurt een kijkje in de keuken van hun leven 'in den vreemde'. Maak kennis met Marijke Bozzano (Italië) Cora Vlug (Verenigde Staten), Wilma Hollander (Griekenland) en vandaag met Geert van Mil (Canada).

Hoi allemaal in Vlaardingen .Hier ben ik weer, zeer zeker mijn beurt want ik heb December gemist. Wij zijn in December naar Vlaardingen gegaan en door Kerstmis en menige fijne feestdagen hier was het ineens 27 december en te laat om nog te typen.

Als ik even terug kijk naar november zie ik dat mijn werk op de boerderij tot een einde kwam. Natuurlijk wel vreselijk naar mijn zin gehad maar ik begon weer onrustig te worden en wilde weer naar "huis" gaan. Dus weer hoog tijd om op stap te gaan, en dat is gemakkelijk zat: doe al mijn geld in mijn zak , een enkele vliegreis naar Schiphol en weg wezen en thuis zijn voor Kerstmis 1967.

Wel natuurlijk even mijn familie in Vlaardingen gewaarschuwd hoe en wanneer ik aan zou komen. Geen probleem natuurlijk , dat zijn ze wel gewend, er komt altijd iemand aan of er gaat iemand weg. Mijn ouders waren gepensioneerd en gingen ook dikwijls naar Canada, zij hoeven alleen tegen de auto te zeggen: Ga naar Schiphol en dan moet je gauw instappen anders ging de auto op zijn eigen al weg.

Je ziet wel dat iedereen blij was dat hun jongste broertje weer eens op kwam dagen. Alle vrienden en vriendinnen uitgenodigd want dit was een goede reden om weer een feestje te bouwen. Wel erg emotioneel om Kerst, Oud en Nieuw weer thuis mee te vieren. Heerlijke tijd gekregen met mijn ouders, broers en zussen en vrienden, zij moesten natuurlijk alles weten wat er de laatste paar jaar gebeurd en gedaan was.

Oud en nieuw weer voorbij en ik begon te denken om weer wat geld in mijn zakken te steken dus het zag er wel naar uit dat het tijd was om weer een baantje op te zoeken. Ik kan wel weer vertellen dat het nog steeds goed ging in Nederland, werk zat en er kwamen nog steeds veel gastarbeiders binnen van Turkije en Italië; ik hoefde maar rond te kijken in Vlaardingen, Kethel en Schiedam en zag zoveel stadsuitbreiding.

In de tussentijd is onze boerderij aan de Kethelweg afgebroken en de Holiërhoeksepolder vol met huizen gebouwd. Mijn ouders hadden een huis gekregen aan de Reigerlaan en mijn vader was zo trots dat dit huis gebouwd was op land waar onze koeien vroeger rond liepen en iedereen moest dat verhaal dikwijls horen.

Nu moet wel vertellen dat toen ik mijn rijbewijs in Ontario kreeg, was het goed voor personenwagen, vrachtwagen (tractor trailer) ,personenbus enzovoorts en in Holland kon dat zo maar overgeschreven worden voor een Nederlands rijbewijs.

Een ouwe vriend van mij werkte voor een transport bedrijf die een chauffeur zochten dus hier kwam ik met mijn nieuwe rijbewijs en nog nooit in een tractor-trailer cabine gezeten, maar ja als je jong ben zie je nergens tegenop, was wel wennen en een paar dagen in de zenuwen gezeten. Tegenwoordig is het verkeer veel drukker en niemand krijg mij achter het stuur rond Vlaardingen en omgeving. Zo had ik een baan en weer geld in mijn zak en mijn leven was weer goed.

Maar alle goede dingen komen toch tot een einde en mijn verblijf duurde maar 8 maanden .Ik had wel in de gaten dat Holland toch niet voor mij was. dus al mijn spulletjes weer in de koffer gepakt, een enkele reis van Schiphol naar Toronto en weg was ik weer. Mijn broers en zus hier waren weer blij om mij weer te zien en met mijn nieuwe ervaring als vrachtwagenchauffeur in Rotterdam kon ik een baan vinden als transportchauffeur. Dat was op een tractor-trailerkiepwagen om zand en grind te vervoeren. Alles was weer op goede pootjes terecht gekomen.

En dus zo op deze manier kwam ik tot het einde van jaar 1968. Je ziet wel : er is niet veel nieuws te vermelden voor die tijd, het leven ging op zijn gewone gangetje lekker door. Als voor de tegenwoordige tijd: et is nu volop winter, erg koud maar niet veel sneeuw rond Toronto. Lekker warm in huis.

Ten zuiden van hier is het wel iets anders: in de buurt van Washington en New York blaast er een zware sneeuwstorm. Zij krijgen wel bijna een meter sneeuw voordat het voorbij is op Zondag. Als dat gebeurd ligt alles stil. Geen mens die de weg op gaat tot de bulldozers komen om de weg schoon te maken.

Wel fijn voor de mensen die graag gaan skiën zullen we maar denken. Zo dit is het weer voor Januari, en ik wens iedereen het allerbeste!

Tot over 4 weken en tot schrijfs van Geert.