VIDV: Moeder-dochter dag
- Marijke Bozzano
- 12-11-2017
- Nieuws
In tegenstelling tot mijn mede Vlaardingers in den Vreemde Cora en Wilma, heb ik veel familie hier in Italië. Buiten onze dochter Simona en kleinzoon Francesco zijn er ook van mijn mans kant een broer, tante ,neven en nichten. Een aantal ervan woont in Genova waar mijn mans vader vandaan kwam, en een nicht in Rome.
We zien elkaar niet elke dag, maar een paar keer per jaar komt de familie samen en zo ook de afgelopen maand augustus was het bij ons gezellig met z’n allen eten en bijpraten. Onze nicht Paola vertelde daar dat haar dochter haar derde boek in Oktober zou presenteren in de bibliotheek van Genova.
Simona had de maand Oktober vrij en daar konden we dan mooi een moeder- dochter dag van maken. Zo gezegd zo gedaan. Het leek ons leuk om dit keer met de trein te gaan, het was voor ons beiden twee jaren geleden dat we de trein hadden genomen, en daar komt bij dat de afgelopen jaren de trein verplaatst is en het nieuwe station juist afgelopen lente geopend is. Vroeger reed de trein langs de kust en nu meer in het binnenland , en waar de oude treinrails liepen is nu een fiets- en wandelpad gemaakt. Het stuk wat klaar is van San Lorenzo tot San Remo hebben we al eens gefietst en is prachtig zo langs de kust.
‘s Morgens gingen we al vroeg op pad, treinkaartjes gekocht en daar zaten we op het perron best in spanning te wachten op de trein. Wat mij als eerste opviel was dat de mededelingen die werden omgeroepen in het Italiaans en in het Engels waren. Eenmaal in de trein, die heel mooi en van alle gemakken voorzien was, keken we elkaar aan en zeiden: nu kun je echt zien dat het heel lang geleden is dat we de trein hebben genomen, dit gaan we zeker vaker doen!
Na ruim een uur kwamen we aan bij Genova, een bruisende havenstad die me een klein beetje aan Rotterdam doet denken. In het centrum mooie winkels en gezellige terrasjes en ook bij de haven zijn oude pakhuizen omgebouwd tot eetgelegenheden met grote terrassen en overal word er muziek gemaakt, dus een mooie uitgaansgelegenheid. Bij de haven is ook een groot zeeaquarium en een scheepsmuseum. Maar loop je de oude wijken in dan zie je ook veel vervallen plekken, wat je eigenlijk in iedere grote stad ziet.
Wij gingen eerst de stad in op zoek naar een leuk terrasje, om vervolgens door de stad te lopen (wat een prachtige winkels!) om wat inkopen te doen, want ook dat hoort bij zo’n dag. En toen was het tijd om naar de bibliotheek te gaan voor de presentatie van het boek getiteld “Come se nulla fosse “ di Giulia D’Arrigo . (“Of er niets aan de hand is”). Het vertelt het verhaal over een vrouw die werkt in een opvanghuis voor vluchtelingen, en haar man is daar op tegen , maar dat uiteindelijk een bijzondere wending krijgt.
Na de presentatie met de hele familie naar de haven voor een aperitivo , en toen weer met de trein naar huis. Het was een vermoeiende maar geweldige dag met bijzondere momenten en die moeder-dochter dag krijgt zeker een vervolg !
Ciao,
Marijke
.jpg)
