VIDV: Voorjaar 1969

VLAARDINGEN - Iedere zondag op Vlaardingen24: Vlaardingers in den Vreemde! Vlaardingers die de Haringstad achter zich hebben gelaten om elders in de wereld hun geluk te zoeken, geven bij toerbeurt een kijkje in de keuken van hun leven 'in den vreemde'. Maak kennis met Marijke Bozzano (Italië) Cora Vlug (Verenigde Staten), Wilma Hollander (Griekenland) en vandaag met Geert van Mil (Canada).

Jullie weten wel het spreekwoord : Elke dag een draadje is een hemdsmouw in een jaar. Zo voel ik het ook: elke maand een klein verhaaltje en dan zal ik wel een boek vol hebben na 50 jaar. Een nieuwe bladzijde in 1969: Ik begon wel moe te worden van al dat rondscharrelen in mijn leven. Het rijden op de vrachtwagen beviel me niet zo best meer, dus ging ik weer eens goed nadenken over wat ik nu moest gaan doen. Nu woonde ik in de stad Whitby in Ontario en ik wist dat er een grote conservenfabriek  was . Om groenten in te blikken moet men toch eerst groenten gaan telen en oogsten, dacht ik. Daarom ging ik op zoek hoe dat geregeld was. Na een gesprek kwam ik te weten dat de fabriek wel vele duizenden hectaren land huurden in en rond Whitby. Het duurde dan ook niet lang totdat ik weer grote visioenen kreeg van ploegen -planten-bespuiten voor insecten -oogsten  enzovoorts. Dus mijn goeie beentje voor gezet en met mijn ervaring in -en kennis van de landbouw en landbouwmachines, was mij snel een baan aangeboden. Het betaalde bovendien veel beter dan ergens op de boerderij, wat een stapje hoger op de ladder voor me betekende. En zo begon de fijnste zomer die ik ooit gehad heeft.

Vreselijk naar mijn zin, lange dagen buiten werken, wel wat eenzaam maar ik werk graag alleen. Elke morgen vroeg de vrachtwagen opladen met zaad en kunstmest en daar ging ik weer voor een hele dag. We teelden erwten, bonen, mais, en pompoenen. In het begin van juli begonnen wij met de oogst van de erwten met grote combines , zeven lange dagen per week als het weer goed was. Als de kwaliteit goed was moesten wij combinen, en de fabriek ging dan dag en nacht door met inblikken: 7 dagen per week , 12 uur per dag en ook nog 12 uur nachtdienst als het nodig was. Goeie baantjes voor studenten die geld moeten verdienen in de zomermaanden. !

In september was de grootste drukte voorbij en gingen we mais oogsten en inblikken. Dat waren weer gewone werkdagen met extra nachtrust. Heerlijk hoor!!

Na de mais moesten de pompoenen binnengehaald en verwerkt worden; het einde van het groeiseizoen. Daarna nog wat ploegen als het niet te modderig was en tot de vorst weer in grond gaat. Daarmee eindigde mijn buitenwerk. En wat moest ik daarna ? Wel , in de fabriek hadden wel in de gaten dat ik een handige donder was en veel lef had, dus vroeg de baas of ik in de fabriek kon werken. Dat was wel fijn om de winter door te brengen.

In de winter werden veel bruine bonen ingeblikt en op de afdeling waar de blikken een papieren label kregen ging de voorman met pensioen. Daar kon ik zijn plaats innemen en moest ik zorgen voor het onderhoud en de reparatie van die machines. Allemaal natuurlijk erg nieuw , dus was het voor mij veel proberen en iemand vragen als ik het niet wist. Weer een jaar voorbij, 1969 eindigt hiermee en ook een kijkje in het leven van een emigrant van Vlaardingen in de jaren 60.

Voor de tegenwoordige tijd: Vandaag is het officieel Lente ,hoera ! Al de sneeuw is hier al weg, wat erg vroeg is dit jaar. Misschien komen over een maand de tulpen al uit in Ottawa. Die krijgen wij altijd van Nederland, al sinds de Tweede Wereldoorlog. Hartelijk bedankt ! Natuurlijk heb ik ook de Rood-Wit-Blauwe vlag buiten hangen in onze achtertuin, ik ben nog steeds een echte Nederlander.

Wij hebben een nieuwe minister president: Justin Trudeau, die onlangs een succesvolle ontmoeting gehad heeft met president Barack Obama. In de Verenigde Staten zijn ze druk bezig met hun verkiezingen, we zien wel wat dat allemaal gaat worden. Ik hoop niet dat Donald Trump president zal worden, maar ja ik heb daar niks over te zeggen. Ik ben nog meer benieuwd naar volgende week als het in Canada tijd is voor een nieuwe begroting. Even kijken wat de regering met al ons geld gaat doen. Er zitten daar genoeg opvreters. Alles gaat goed hier in Oshawa en hoop dat alles goed is in Vlaardingen !

Dus tot over 4 weken en tot schrijfs maar weer

Geert van Mil.