Waardig afscheid van Geus Cornelis Remmerswaal

VLAARDINGEN - ,,Voor enkele Geuzen was dit echter geen vanzelfsprekende zaak; Nederlandse vrouwen, die niet meer voort konden, werden door hen gedragen. Eén van hen heeft op deze wijze zonder twijfel verscheidene Nederlandse vrouwen het leven gered. Dit metterdaad in het zicht van de dood, want tijdens deze periode werden gevangenen die niet verder konden bij tientallen neergeschoten’’.

Bovenstaande fragment komt uit een verslag van de Geuzen, de verzetsgroep in de Tweede Wereldoorlog, en gaat over Cornelis (Cor) Remmerswaal. Cor en broer Steef Remmerswaal sloten zich in die tijd aan bij de Geuzen, maar bij de ontdekking door de Duitsers werd hij op 24 februari 1941 gearresteerd. Wat volgde waren jarenlange verschrikkelijke ontberingen in verschillende concentratiekampen tot aan zijn dood op 29 april 1945. Kort ervoor maakte Cor Remmerswaal deel uit van een dodenmars van Auschwitz Birkenau naar Mauthausen, een tocht waarbij velen stierven door honger, kou of de kogel van een Duitse soldaat als ze niet verder konden. Cor Remmerswaal heeft nog velen gered, tijdens die tocht maar ook in andere jaren. Hij vond zichzelf geen held, maar toonde menselijkheid, erbarmen en liefde voor de mensen om hen heen die ook leden. Cor en zijn broer Steef zijn nooit teruggekeerd, terwijl broer Rein die ook vastgezeten heeft, ernstig aangedaan door de meegemaakte verschrikkingen, uiteindelijk wel overleefde.

Cornelis Remmerswaal heeft een nalatenschap van zo’n 50 brieven en kaarten die in de kampen waar hij vastgezeten heeft geschreven zijn. Van broer Steef is één brief uit die tijd bewaard gebleven. Gisteren overhandigden de drie kinderen van Cor Remmerswaal, Annie, Jan en Cor, samen met kleinkind Pauline die nalatenschap aan burgemeester Bert Blase. De burgemeester heeft ze daarna overgedragen aan stadsarchivaris Harm Jan Luth die ze in het Stadsarchief zal opnemen.

Door twee neven van Cor Remmerswaal werd de geschiedenis van oom Cor nog eens toegelicht. Eén van hen, Cor van der Hoek (vernoemd naar zijn oom) is docent Geschiedenis aan de Jozefmavo. ,,Tot voor kort heb ik een deel van de brieven gebruikt voor mijn lessen over die periode’’, aldus Van der Hoek. ,,Dit belangrijke materiaal werd echter te broos en voor de familie was het moment aangebroken om het geheel over te dragen. Deze bijeenkomst vormt daarmee ook een officieel afscheid dat er eerder niet was. Oom Cor werd in de oorlogsjaren van kamp naar kamp verplaatst, waarbij zijn laatste brief uit Auschwitz kwam. Daarna volgde de dodenmars waar ook door de Geuzen over geschreven is en kort erna zijn overlijden. Ik herinner zelf de verjaardagen van vroeger, waar onder meer de weduwe van Ary Kop ook bij was, en de gesprekken over mijn ooms en de oorlog’’, besluit hij.

De bijeenkomst met de overhandiging van de brieven werd door zo’n 70 mensen bijgewoond, waaronder familie en vrienden. Een waardig afscheid waarbij ook nog een korte stilte voor de broers Remmerswaal werd gehouden.