Weggaan is een beetje sterven
- Marijke Persijn
- 09-04-2023
- Nieuws
Op YouTube vind ik het lied “Chanson de l’adieu” van Edmont Haraucourt, gezongen door Paolo Tosti. Ofwel: PARTIR C’EST MOURIR UN PEU. (weggaan is een beetje sterven). Dit is de sfeer is die ik op dit moment ervaar. Ik ben opgelucht, want ons huis is verkocht. Het is snel gegaan. Een leuk gezin zal gaan genieten van ons paradijsje in Wallonië. Het is fijn om te weten dat zij degenen zijn die onze woning overnemen. Tegelijkertijd voel ik me verdrietig. We hebben hier heel gelukkige jaren gehad, samen met onze honden Bardo en Tara en onze Waalse aanloopkat Boeffie. Elke dag genieten we van het uitzicht op de heuvels, de rivier de Ourthe, de blauwe en de witte reigers, ganzen en eenden. En soms van de bevers, zwijnen, een ree, een wilde kat, een hermelijntje, allerlei zangvogels. De eerste bloesembomen zijn net uitgebloeid, maar ons baby meiboompje heeft lieve witte bloempjes en de struik met roze bloemetjes staat op het punt uit te lopen. De forsythia is zonnig geel. Als de zon schijnt, is het hier zó heerlijk. Zonnestralen maken me actief.
Eric heeft het gras al een keer gemaaid. Ik blijf in de weer met de braamstruiken en het kleefkruid. We hebben het houthok onder handen genomen. In de caravan hadden we veel spullen opgeslagen en die staat er nu ook weer goed bij. Ach, onze dierbare caravan … je zal hier wel achterblijven. Ik heb mijn koor een mail gestuurd, zodra we allemaal het voorlopig koopcontract hadden ondertekend. Ik had het mijn dierbare dames liever na Pasen verteld, maar ik wilde dat iedereen het van mij zou weten. Niet via Facebook of Vlaardingen24. Ze zijn heel droevig over dit komende afscheid, net als ik. Tegenwoordig doen we aan het begin de 9 stappen van de MIR-methode van Mireille Mettes. Elke keer leest iemand anders de zinnen voor en de rest herhaalt ze. Ik geef iedereen een beetje rozenhandcrème uit een tube. Dat ruikt zo lekker en dat ‘aait’ lekkerder.
Onze vrienden Ger en Ineke hebben ook hun huis te koop gezet. Zij gaan echter niet terug naar Nederland, maar vertrekken naar Vlaanderen. Het is heel speciaal om nu samen onze nieuwe plannen en avonturen te delen. Mijn vriendin Irma van de bibliotheek-voorleesgroep en haar hond Joy kwamen afscheid nemen (een beetje vroeg) en ze gaf me een flesje rozenolie dat nu de bibliotheek en mijn muziekkamer heerlijk laat ruiken en het egeltje van “De prinses en het egeltje”. Dat gedicht van Annie M.G.Schmidt droeg ik tijdens het Festival in Ny voor. Het egeltje van Irma is waarschijnlijk een keer door een kat van haar buitentrap gegooid. Zijn neusje is beschadigd, maar het blijft een lief diertje en een mooi aandenken.
Onze vriend Peter en Eric hebben een tijdje terug de sauna gerepareerd. Die blijft ook achter. We bekeken vanmorgen het laatste filmpje van Peter. Mooie opnames van een zwijn, een ree, een bever. Allemaal op zijn terrein. Wie wil hier nou weg? Zoiets moois vind je in Nederland nooit meer terug. Zoveel natuur bij je huis. En toch verlangen we er naar om deze laatste levensfase in Nederland door te brengen. Dichterbij onze kinderen en kleinkinderen.
Over onze kleinkinderen gesproken: Luna en Renzo komen hier zo meteen. (Ik schrijf dit stukje een paar dagen vroeger. Als jullie het lezen, zijn ze alweer in Nederland om daar Pasen met de familie te vieren). Ze nemen hun geliefden mee. Zo klein zijn ze dus niet meer. We hebben een leuk Paastaartje gekocht. Afscheid nemen doet pijn, maar je moet het ook leuk maken. Renzo zat nog in de luiers, toen hij hier voor het eerst kwam. 19 jaar is een hele tijd.
Met Eric gaat het overigens veel beter. De nieuwe medicijnen zijn goed aangeslagen. We hebben kortgeleden weer eens een pittige wandeling gemaakt zonder dat dit hem problemen opleverde. Nu nog een fijn huis ergens in Nederland! Graag met wat grond en betaalbaar en niet te ver van onze kinderen en kleinkinderen. Op 11 april beginnen we aan onze zoveelste huizenronde. Gelukkig hebben we weer een goede oppas voor ons huis en voor Boeffie. En op 15 april gaan we naar de Finale van De Stem van de Waard in Stolwijk, waar ook onze dochter Mara zal zingen!
Er rende vandaag voor het eerst een haas aan de overkant! Familie van de Paashaas?
In ieder geval wens ik jullie: Bonne Fête de Pâques ofwel Fijne Paasdagen!
Marijke Persijn
