Categorieën

Service

Feestje op het Zomerterras

Feestje op het Zomerterras
Uit

Feestje op het Zomerterras

  • Herman van Nieuwenhuizen
  • 13-08-2016
  • Uit
Feestje op het Zomerterras

Fotografie: Erik Meijer en Herman van Nieuwenhuizen

VLAARDINGEN – Het was weer een wisselend programma op het Zomerterras op vrijdag 12 augustus. De zon brak op tijd door, het festivalgevoel was aanwezig en het aantal bezoekers was net wat minder dan een week eerder bij de start van het leukste feestje van Vlaardingen.

Richard Beukelaar mocht het spits afbijten en wat een stem! Denk aan de categorie Novastar, Neil Young of Ed Sheeran; uniek, zachtjes schreeuwend of hard fluisterend. Richard geeft met zijn stem net meer diepte aan de nummers die hij vertolkt, van hemzelf of covers van anderen. Een echte singer-songwriter die de nummers verbond met korte verhalen, anekdotes en persoonlijke herinneringen. Een prima start dus van het tweede weekend.

Daarna was het de beurt aan Fishbank, een coverband, maar net wat rauwer en donkerder dan wat andere coverbands eerder hadden laten horen. Niet het beste wat het Zomerterras te bieden had gisteren, maar een degelijk ‘intermezzo’ voordat het feest echt losbarstte.

Dat was het geval met CQMD, Ceux Qui marchent Debout (degenen die rechtop lopen), een band uit Parijs. CQMD speelden twee sets: één op het terras en één op het kleine podium. Bij het tweede optreden gingen ze helemaal ‘los’  en dat deed ook het publiek. Dampende, opzwepende muziek met ongekende intensiteit waarbij de bandleden van het podium afkwamen en midden tussen het publiek speelden. Wie niet danste moest welhaast doof zijn of een zuurpruim, want aanstekelijk was het!

Tussen de twee optredens van CQMD was er op het grote podium een optreden van de Tsjechische band “Proc Ne” , overgekomen vanuit zusterstad Moravska Trebova. Country uit Tsjechië, waarbij de bandleden hun klassiekers wel kenden, maar echt spannend werd het niet. In Tsjechië zijn ze misschien de lokale helden, in Vlaardingen werden er ‘geen potten gebroken’.

Les freres Smith sloten op het grote podium de avond af met strakke grooves, jazzy erupties en soulvolle vocalen.  Een snuifje Fela Kuti hier en daar, een strak blazersensemble en twee prima vocalisten. Kortom, een uitstekende afsluiting van de vrijdag.

Tot slot: als het de Olympische Spelen waren geweest dan hadden we gisteren de gouden medaille toegekend aan CQMD ! Misschien nu nog een onbekende naam in ons land, maar heerlijk om te ontdekken dat ook de minder bekende bands het Zomerterras laten slagen!