Categorieën

Service

Naakt in kerk legt dwingende moraal bloot

Naakt in kerk legt dwingende moraal bloot
Uit

Naakt in kerk legt dwingende moraal bloot

  • Redactie
  • 13-11-2014
  • Uit
Naakt in kerk legt dwingende moraal bloot

VLAARDINGEN - Religie en erotiek lijken samen maar moeilijk door één (kerk)deur te kunnen. De moraaltheologie heeft ons wat dat betreft streng gedisciplineerd: seks is een noodzaak tot voortplanting, genot is een zonde. De Vlaardingse fotograaf Look J. Boden zag er een uitdaging in en creëerde de serie My Flesh, My Blood, My Sin. 

Met een naaktmodel fotograferen in een religieuze ruimte: voor veel kerkgemeenschappen is het een ondenkbare gedachte. Een kerk is een heilige plek, daar horen geen zinnenprikkelende beelden bij. En al helemaal niet van een naakte vrouw in touwen.

Fotograaf Look J. Boden vond uiteindelijk een kerkruimte waar het kon. Samen met het vooraanstaande fetishmodel DutchDame en de internationaal gerespecteerde bondagemeester RopeMarks maakte hij de serie My Flesh, My Blood, My Sin. 

Met deze serie levert Boden niet alleen een op zichzelf staand sensueel werk af, maar stelt hij ook kritische vragen. Zijn lichaam en geest werkelijk met elkaar verbonden? Is het lichaam gebonden aan de kerk, of moeten we die twee entiteiten juist los van elkaar zien?

De titel refereert aan Johannes 6:55, waarin Jezus de menigte toespreekt met de woorden: 'Eet mijn vlees en drink mijn bloed'. In de meest reguliere interpretatie betekent dit dat het meest voedzame voedsel voor een eeuwig leven niet fysiek is, maar spiritueel. De kerk heeft het fysieke vaak en lang als zondig beschouwd; kan het lichaam in religie worden geïncorporeerd als een waardige entiteit, en niet als een duistere zonde?

Look J. Boden (1974) maakt sinds 2008 conceptueel fotowerk, waarin hij afwisselend menselijk drama en maatschappelijke kwesties aan de orde stelt. Zo maakte hij begin dit jaar de serie Fall & Rise, dat het thema depressie in relatie tot hoop verbeeldt. In 2013 maakte hij de serie Public Privacy, waarin met een naaktmodel in de buitenruimte van hartje Rotterdam de teloorgang van de privacy aan de kaak stelt. 

,,Ik wil mensen niet van hun geloof afhalen of beledigen'', stelt Boden. ,,Wel wil ik de dialoog aangaan over moraal en welke vrijheden daarmee gepaard gaan. Ik duw in ieder geval tegen ‘onze’ eigen, Westerse heilige huisjes aan. We hebben inmiddels zoveel moraal over andere culturen, misschien is het ook zinvol om naar onszelf te kijken.''