Ingesneeuwd
- Wilma Hollander
- 19-02-2023
- Nieuws
Ja, ingesneeuwd in Pilion... u leest het goed! Zo’n tien dagen geleden raasde ‘Barbara’ over Griekenland, wat volgens de voorspellingen gepaard zou gaan met sneeuwstormen en heftige sneeuwval in het hele land. Nu zijn we het wel gewend dat de Grieken van een laagje sneeuw van 10 centimeter al een drama maken, en bovendien wonen we op vijftig meter van zee, waar hevige sneeuwval meer uitzondering dan regel is. Dat komt maar eens in de zoveel jaar voor, dus van die waarschuwingen trokken wij ons niet zo heel veel aan. We hebben altijd wel eten voor langere tijd in huis, de houtvoorraad was net aangevuld en als het slecht weer is, gaan we sowieso al niet op pad, want dat hoeft niet meer als je gepensioneerd bent. Bovendien zijn we al sinds de extreem strenge winter van 2006 in het bezit van een sneeuwschuiver, en zorgen we er altijd voor dat er ’s winters een grote zak met strooizout onder de werkbank staat. We zijn en blijven Nederlanders in dat opzicht, want er is geen Griek die zover vooruitdenkt.
Ondanks de elkaar opvolgende weer-alerts in het weekend leek Barbara onze kant van de Pilion nog aardig met rust te laten. Pas op dinsdagochtend werd een groot deel van het schiereiland in een witte wereld wakker. Bij ons was om tien uur ’s ochtends alles nog groen, maar dat veranderde heel snel toen de eerste vlokjes ook in Kato Gatzea begonnen te vallen. Binnen het uur was alles bedekt met een laag van zo’n tien tot vijftien centimeter, wat voor ons weinig overlast, maar wel prachtige tuinfoto’s opleverde. Zeg nou zelf: oranje sinaasappels met een sneeuwhoedje hangend in een boom is toch wel iets bijzonders. Net na het middaguur hield het alweer op met sneeuwen. We maakten snel een paar looppaden vrij, schudden de sneeuw van de boomtakken opdat ze niet onder het gewicht zouden bezwijken en haalden opgewekt de maanden eerder ingevroren erwtensoep uit de vriezer. Want erwtensoep hoort er op zo’n sneeuwdag nu eenmaal bij. Tegen het eind van de middag piepte het zonnetje alweer tevoorschijn, en leek het ergste leed geleden te zijn.
Niets was echter minder waar. In de vroege uurtjes van de woensdag begon het opnieuw te sneeuwen, ditmaal met nog dikkere vlokken dan de dag ervoor. In een mum van tijd waren de looppaden verdwenen en werd de laag sneeuw op het dak hoger en hoger. Dit keer bleef het sneeuwen. En sneeuwen, en sneeuwen. De houtvoorraad binnen was inmiddels flink geslonken, dus er moest heel nodig nieuw hout van achteren komen. Normaalgesproken doen we dat met een karretje, maar inmiddels lag er op het terras en achter het huis al zo’n dertig centimeter sneeuw, dus dat was geen optie. Na enig nadenken kwamen tot de conclusie dat het hout dan maar via het keukenraam naar binnen moest komen. Het volgeladen karretje kon dan vanuit de keuken naar de woonkamer worden gereden, zodat we minimaal hoefden te sjouwen. Het lukte, al was het op dat moment al een hele toer om zelfs lopend nog achter het huis te komen, zo hoog lag het daar al. Natuurlijk probeerde Krumpie de Kat tijdens het hout aangeven nog even snel door het keukenraam te ontsnappen – die was al dat binnen zitten helemaal zat – maar gelukkig kon ik dat nog net voorkomen. Dat wil je echt niet, je kat buitenshuis in een sneeuwstorm, want zo kon je de weersomstandigheden inmiddels wel noemen.
Met weer een nieuwe voorraad hout naast de kachel was alles weer zoals het behoorde te zijn en viel er weinig anders te doen dan binnenblijven en afwachten tot ‘Barbara’ het wel genoeg vond en verder zou trekken. Het enige wat ons een klein beetje onrustig maakte, was de vraag of ons toch al niet zo beste dak het gewicht van die steeds dikkere laag sneeuw wel aan kon. Of wat als die ene grote tak van de buurboom zou afbreken en op onze schoorsteen zou vallen? Pff, daar moet je toch allemaal niet aan denken! Toen het sneeuwen aan het eind van de middag eindelijk stopte, lag er zo’n veertig centimeter sneeuw op ons dak, ons terras en in de tuin. Oftewel ik zakte er tot over mijn knieën in, toen ik voorzichtig over wat de dag ervoor nog een pad was geweest richting het hek probeerde komen. Om daar te constateren dat we dus echt ingesneeuwd waren. Het lag aan beide kanten decimeters hoog tegen het hek aan, wat het schier onmogelijk maakte om naar buiten dan wel naar binnen te komen. Daar kreeg ik toch eigenlijk wel een enigszins claustrofobisch gevoel van, ook al vond ik het allemaal best leuk en genoot ik met volle teugen van dit onverwachte sneeuwavontuur.
Hoewel mijn rug na die eerste dag sneeuwschuiven al behoorlijk aan het protesteren was, ben ik zo goed en zo kwaad weer door de sneeuw terug gestrompeld om toch de sneeuwschuiver maar te halen. Dat hek moest zo snel mogelijk weer open kunnen. Stel je voor dat een van ons uitgleed, een been brak en naar het ziekenhuis moest? Ja, ik weet het, lichtelijk overdreven, maar doemscenario’s duiken nu eenmaal altijd en veelvuldig op in mijn hoofd. Helemaal prima als je een boek aan het schrijven bent, in het gewone leven beslist geen pretje, dat kan ik u wel vertellen!
Afijn, het pad kwam er, mijn rug hield het met af en toe even pauze gelukkig goed vol, het dak is niet ingestort en nieuwe sneeuwval bleef de rest van de dag en nacht uit. In de ochtend begon het zachtjes te regenen, en hoewel het dagen heeft geduurd voordat alle sneeuw hier beneden verdwenen was, kwam het gewone leven weer langzaam op gang. Winkels en scholen gingen na dagen gesloten te zijn weer open, straten en stoepen werden schoongeveegd en de supermarkten konden weer bevoorraad worden. Niet alleen wij, maar ook de tuin heeft het overleefd. De narcissen stralen momenteel vrolijk geel in het zonlicht, de sinaasappels hangen nog steeds oranje en wel in de boom en zelfs de bougainville lijkt weinig last te hebben gehad van de toch wel heftige sneeuwval.
Vandaag genieten we weer van een heerlijk zonnetje en lijkt het voorjaar de strijd met de winter al gewonnen te hebben. Maar die sneeuwschuiver blijft voorlopig toch nog maar even tegen de muur paraat staan: hier in Pilion weet je het maar nooit... ;-)
Yiasou uit Pilion!
Wilma Hollander
.jpg)
