Liesveldpark: voor of tegen?

VLAARDINGEN - Afgelopen weekend was een klein deel van het Liesveldviaduct in een stukje natuur veranderd. Voor zover mogelijk dan, want de neergelegde boomstronken, bladeren, het laagje zand en de paar struiken (in een pot) hebben een ondergrond van hard beton. Er iets laten groeien lukt eigenlijk alleen maar met een forse laag aarde. Het park wordt dan eerder een verzameling grote plantenbakken.

Het was een voorbode van de visie die is vastgelegd waarbij het Liesveldviaduct (ooit) een stadspark moet worden. Sommige bewoners konden het wel waarderen, andere bogen zich al snel over de problemen die een stadspark op die plek zouden opleveren; dat de lijnbussen om moeten rijden en wel erg weinig ruimte hadden op de Korte Hoogstraat. Daar heb je immers tweerichtingsverkeer en met de laatste renovatie is ‘ie een stuk smaller geworden. Hoeveel meer last de winkels eronder zouden hebben van mogelijke lekkages, die al regelmatig plaatsvonden. Dat de eerste de beste scootmobiel zich al snel vastreed in het zand. En wat de toegevoegde waarde is van een gecreëerd stukje natuur op een plek waar zich op 300 meter afstand het Oranjepark/’t Hof bevindt, en de Broekpolder met 5 minuten rijden ook dichtbij is. Laat staan dat met het stadspark een belangrijke verkeersader afgesloten wordt.

Kortom, er valt nog wel wat te bedenken aan oplossingen voor het zover is, en de gemeenteraad moet er ook nog over beslissen. Als de ‘stadsparktrein’ echter eenmaal rijdt dan is ‘ie waarschijnlijk moeilijk tot stoppen te brengen. Op het stadhuis zijn ze er in ieder geval enthousiast over en veel ambtenaren spreken zich er op voorhand in superlatieven over uit op de social media.