Bezoek van een haringkop in den vreemde
- Cora Vlug
- 03-06-2018
- Nieuws
Ik heb het vast en zeker al vaker verteld. Wanneer alle emoties en drukte van emigreren achter de rug zijn en je je draai probeert te vinden in een ander land, slaat de heimwee en verveling soms toe. Dan moet je jezelf in nieuwe avonturen storten en zoveel mogelijk aanpakken om te wennen aan de nieuwe mensen om je heen. Bij mij bestond dat uit vrijwilligerswerk, omdat ik geen werkvergunning had en verschillende cursussen van een uurtje hier en een uurtje daar. Ik ging leren tekenen ,”drawing for the non drawers” en al gauw bleek dat ik m’n passie had gevonden.
Nu, 18 jaar later ben ik niet te bescheiden om mezelf een kunstenaar te noemen. Ons huis wordt bijna te klein om al m’n schilderijen aan de muur te hangen. Veel opdrachten uitgevoerd voor portretten, zowel mensen als dieren. Op dit moment zelfs een klein wachtlijstje. Heel leuk om te doen. Twee Nederlandse kinderboeken geillustreerd en er gaan er zeker meerdere komen. De opdrachten krijg ik meestal via m’n Cora Art Facebookpagina . Ik probeer deze dagelijks bij te werken met foto’s van m’n werk of een update in de vorm van foto’s of video’s waar ik mee bezig ben. Delen, vind ik leukjes, hou ik vannetjes en wauwtjes en lieve commentaren, dat houdt deze pagina levendig en gezien over de hele wereld. Ik heb op deze manier al meerdere opdrachten gekregen van Nederlanders in Amerika en Canada. Een paar maanden geleden kreeg ik een verzoekje van Kitty uit Michigan. Ze wilde een portret van haar 3 teckels. We kennen elkaar alleen via Facebook. Ze heeft ook een kinderboek “Struis is Struis” van me gekocht. Haar Amerikaanse kleinzoon las dat via een video’tje aan me voor. Zo leuk. Kitty wilde ook dat ik het schilderij liet inlijsten. Ik waarschuwde dat de verzendkosten dan best duur zijn. Daar heeft Kitty een oplossing voor en ze stelt voor dat ze het schilderij op komt halen. Toch gauw een uur of 9 rijden. Samen met haar man een roadtripje doen en dan komen ze langs. Of dat goed is? Natuurlijk is dat goed, altijd gezellig. Gezellig en bijzonder, want Kitty is geboren en getogen in Vlaardingen.
Verleden week vrijdag was het dan zover. Met een grote tas vol Hollands lekkers stonden Kitty en Evert voor de deur. Ze wonen in Michigan niet ver van de Dutchstore, dus zijn ze eerst even wat boodschappen voor me gaan doen. Na de nodige en welgemeende ooh’s en aaah’s voor het schilderij, eerst maar even een bakkie koffie met een stroopwafel. Het is alsof we elkaar al jaren kennen. Kitty en Evert wonen al meer dan 40 jaar in de USA, maar spreken nog gewoon heerlijk Rotterdams/Vlaardings. We raken niet uitgepraat over Vlaardingen en omstreken, oude bekenden, familie en het Vlaardingen van vroeger en nu. Na een wandeling door het dorp, een heerlijke lunch en nog een wandeling door de natuur gaan we weer naar huis, waar Léon ondertussen ook is aangekomen na een dag werk. Natuurlijk gaan de gesprekken over het rare Amerika, waar we het prima naar ons zin hebben. Het rare Nederland, wat ook niet meer is wat het geweest is, maar altijd leuk om er te zijn. Wederzijdse bekenden en hoe en wat we allemaal gedaan hebben in Vlaardingen en omstreken en in de USA. Alles was herkenbaar. We kwamen er achter dat de twee oprichters van het Vlaardingse Vulcaan bier familie van ons beide zijn. Kitty heeft een neef die Léon goed kent van z’n tijd bij RKWIK voetbal. Kortom, Vlaardingen blijft gewoon een dorp en ons kent ons. Vooral als je dan zo ver weg bent is dat zo leuk. Het was al donker toen we hen uitzwaaien, met het schilderij in de achterbak. Het gaat een mooi plekje krijgen in hun huis.
Dan nu weer verder aan m’n volgende hondenportret voor Dennis en Nadine. Dennis komt uit Amsterdam, maar woont in Pittsburg Pennsylvania, samen met Nadine en Snowy de Westie met een allerliefst koppie. Snowy gaat wel met de postbode mee.
Waneer dat gebeurd is dan ga ik m’n beste schilderijen uitzoeken voor een tentoonstelling in de grote wachtkamer van het ziekenhuis. Voor 3 maanden zullen 17 van mijn schilderijen tentoongesteld worden. Super spannend. Zo zie je maar wat emigreren naar Den Vreemde allemaal teweeg kan brengen. Verborgen talenten, die ik waarschijnlijk niet had ontdekt als ik geen heimwee had gehad.
