'Het chagrijn overheerst in de binnenstad'

Fotografie: Arend van der Salm

VLAARDINGEN - Vanaf de eerste ideeën over dat er nu echt wat moet veranderen (2016) tot nu zijn er miljoenen euro’s gestoken in allerlei plannen en ‘binnenstadstovenaars’ voor de binnenstad. De leegstand in het centrum van Vlaardingen groeide echter alleen maar. Afgelopen maandag werd er weer wat gelanceerd om de binnenstad vlot te trekken. Zes (vertegenwoordigers van) vastgoedeigenaren en de wethouder Binnenstad Rens de Ron (VVD) tekenden samen een convenant. Daarmee spraken ze de intentie uit om 800 woningen te bouwen, het Liesveldviaduct af te sluiten en er een park van te maken, en de economie in de binnenstad te versterken. Mooi toch?

Goede bedoelingen en grootse plannen

Een convenant staat doorgaans vol goede intenties, maar als er prijzen te verdelen waren voor steden met getekende convenanten waar uiteindelijk niets van terecht is gekomen dan stond Vlaardingen landelijk ongetwijfeld in de top. Zo werd er precies 10 jaar geleden ook een convenant getekend met allerlei partijen die betrokken waren bij de Binnenstad. Daar zat ook al de (toenmalige) eigenaar van de parkeergarages bij. Wie globaal wil weten wat er sinds 2016 allemaal gebeurd is met plannen voor de Binnenstad kan dat hier teruglezen. De vastgoedboeren zijn daarbij ook al wat langer dan afgelopen maandag betrokken bij plannen voor het centrum. In 2015 werd in december door een vastgoedvertegenwoordiger nog uitgebreid op hun rol ingegaan bij een speciale presentatie 

Weerstand tegen het Liesveldpark

‘Het chagrijn overheerst en er is veel weerstand tegen de plannen (voor het Liesveldpark, red.)’, aldus VVD-wethouder Rens de Ron in de media deze week. Een opvallende uitspraak om meerdere redenen. Onder andere omdat de VVD al sinds jaar en dag de portefeuille binnenstad in beheer heeft. Daarnaast is het ook opmerkelijk dat het college eindelijk open lijkt over de weerstand tegen het Liesveldpark maar er toch mee doorgaat. Dat zal dan wel met de belangen van de vastgoedpartijen te maken hebben, want in het convenant staat: “Partijen benadrukken dat het afsluiten van het Liesveldviaduct voor het doorgaand verkeer en een omvorming van het Liesveldviaduct naar Liesveldpark wat hen betreft cruciaal is voor het succes van de gebiedsontwikkeling...”. Daaruit mag je voorzichtig de conclusie trekken dat er alleen geïnvesteerd wordt als dat park op het viaduct er komt. De 800 nieuw te bouwen woningen zullen dan beter verkocht kunnen worden.

Lagere parkeernorm = minder parkeerplekken

Er zitten echter wat tegenstrijdigheden in de plannen. Als je 800 nieuwe woningen gaat bouwen dan heb je ook te maken met groeiende parkeerdruk. Vooral als je het viaduct boven afsluit, want die parkeerdecks worden dan onbereikbaar. Misschien neemt het college min of meer een sluiproute met de deze week gepubliceerde stukken over parkeren, waaronder het Raadsmemo consulterend concept deelomgevingsprogramma Parkeerregulering Vlaardingen 2025. Een mond vol maar er wordt onder meer gesproken over “Invoering van gereguleerd parkeren bij nieuwe gebiedsontwikkelingen, zodat lagere parkeernormen mogelijk zijn en parkeeroverlast wordt voorkomen”. Wat dat betekent kun je onder meer zien bij Vijfsluizen waar er minder parkeerplaatsen zijn dan feitelijk gewenst door de buurt. Dat zal ongetwijfeld ook gebeuren met nieuwe woningen in het centrum, waarbij je in veel gevallen een abonnement aangeboden krijgt voor één van de parkeergarages. En anders maar een auto inruilen voor de fiets.

Hoezo vergroenen?

Daarnaast spreekt het college ook over vergroening van de binnenstad, met de plannen voor het Liesveldpark. Maar wie dat wegstreept tegen 800 nieuwe woningen, inclusief bouwen, parkeren en extra ‘verkeersbewegingen’ komt naar verwachting ‘in de min’ uit qua vergroening. Hoe stabiel verder zo’n park is op een viaduct, waar diverse winkels nu al regelmatig lekkage hebben bij veel regen, is nog de vraag.

Het komt allemaal wel goed?

Kortom, je kunt de Nieuwe Maas waarschijnlijk wel dempen met goede bedoelingen die in intentieverklaringen en convenanten in Vlaardingen zijn vastgelegd. Tot nu toe heeft het de stad miljoenen gekost, zal het nog miljoenen gaan kosten en heeft het nog niets opgeleverd in de afgelopen 10 jaar dat er over verbetering van de economie van de Binnenstad wordt gesproken. En in de Vlaardingse politiek is er vaak sprake van een ‘als/dan denken’: als we dit doen dan gebeurt dat. Voor veel zaken is er daarentegen tot nu toe geen bewijs gevonden. Vooral wat betreft de Binnenstad. Maar misschien wordt die Vlaardingse Binnenstad de komende tien jaar (of langer) een bouwput, wordt het uiteindelijk allemaal fantastisch, is Vlaardingen straks het ‘Manhattan aan de Maas’, en verdringt het wat shoppingplezier betreft de buursteden. Of niet en hebben de critici uiteindelijk toch gelijk gehad. Maar dan is het te laat.