Jagers!
- Dick van der Pijl
- 29-01-2023
- Nieuws
Op het platteland in Frankrijk hebben alle boeren in elk geval een kettingzaag en een jachtgeweer. Eind 1999, vlak voor het nieuwe millennium, raasden er twee stormen over Frankrijk. De eerste storm op Eerste Kerstdag over Parijs en omgeving en de tweede storm twee dagen later over midden Frankrijk. In het totaal werden meer dan tweehonderdmiljoen bomen geveld; een onvoorstelbare hoeveelheid. Maar je moet niet vergeten dat Frankrijk op zich al driemaal de oppervlakte van Nederland als bos heeft. Ga daar maar eens aanstaan!
De tweede storm raasde dus in de nacht na de Tweede Kerstdag over de Limousin, de regio waar ik woon. De volgende morgen waren alle wegen versperd door omgevallen bomen. Je kon echt nergens meer heen. Het was niet het geluid van de wind dat je hoorde want die was gaan liggen. Er was maar één geluid dat overheerste : dat van zingende kettingzagen. Alle boeren waren bij het krieken van de dag begonnen met het vrij maken van de wegen. Dat in een land waar je denkt dat iedereen individualistisch is en alleen maar in zijn eigen cirkeltje leeft. Het heeft een grote indruk op mij gemaakt.
Het tweede stuk gereedschap dat bijna elke boer heeft is het jachtgeweer. In het jagen vinden de boer en de dorpeling elkaar. Het jagen wordt niet door elke jager apart gedaan maar altijd in verenigingsverband. Ook hier is het niet het individu maar het samenwerken met anderen.
Ruim een jaar geleden sprak ik iemand aan die vlak bij mijn huis stopte toen ik net terug kwam van een wandeling met de hond. Hij bleek een jager te zijn die kwam kijken of er wilde zwijnen waren op het braakliggend terrein naast mijn huis, een ondoorgankelijk terrein overdekt met metershoge braamstruiken en ideaal voor zwijnen. Op mijn vraag of het mogelijk is om vlees van de geschoten zwijnen te kopen zegde hij mij een stuk vlees toe. Hij zou het binnenkort komen brengen.
Een paar dagen terug stond hij ineens voor mijn deur met een grote plastiek zak. Hij was het dus niet vergeten. Voordat ik het wist lag er bijna tien kilo vlees op het aanrecht en was hij het in stukken aan snijden. Hij had het beest die dag ervoor geschoten en aan mij gedacht. Lief hè!!!
Dick van der Pijl
