Terug naar ons huis in het dal
- Marijke Persijn
- 08-05-2022
- Nieuws
Vrijdag 29 april was het zover: met auto, aanhanger en camper vol spullen terugverhuizen naar ons eigen huis. Alle 28 nieuwe kasten waren in elkaar gezet. De moeilijkste gelukkig met de hulp van ‘buurman’ Peter. Hij is ook degene die een deel van mijn kersenhouten kast heeft weten te redden! Die kast is speciaal voor me en ik ben blij dat er een deel behouden is gebleven voor in de woonkamer.
We hadden een goede planning: de maand april zou voor het op ons gemak herinrichten en dozen uitpakken zijn. ’s Avonds konden we dan lekker in ons huurhuis op de ‘berg’ slapen en afstand nemen. Helaas is dat allemaal anders gelopen door de Covid én door de weggeraakte vloer- en schoorsteentegels en het verdwenen badmeubel. De aannemer kon er niets aan doen. De jongens die hier het werk deden ook niet. Het waren fijne knullen die hard en precies werkten en prettig in de omgang waren.
Eén van hen was ziek, maar werkte door. Omdat we teveel van onszelf eisten (omdat dat niet anders kon), waren we gevoelig. Eric werd ziek en de dag er na kreeg ik ook griep. Ik moest de koorrepetitie en de Franse lessen afzeggen. Het vervelende is dat we ons zo intens moe en uitgeput voelen. Overdag slapen lukte me nooit. Nu echter val ik ’s morgens, ’s middags en vroeg in de avond in slaap. Voor Eric geldt hetzelfde.
Het is wennen. We hebben genoten van het huis met het prachtige uitzicht in een rustige straat met aardige buren. Als ik op mijn fiets stapte om de poezen van onze vrienden te verzorgen, was er vrijwel altijd wel iemand om dag tegen te zeggen.
Nu hebben we ook een prachtig uitzicht, maar totaal anders. Onze buren zijn nu een ijsvogel, een dikke bever, een paar reeën. Het is veel minder stil door de weg boven ons. De kanoërs zorgen voor vrolijke herrie.
De verhuizers vulden twee kamers met dozen uit de opslag. Heel deprimerend. Waar moeten al die spullen heen? En waar kunnen we alles wat we niet meer willen hebben, heen brengen?
Gelukkig hadden we hulp van een “kuisvrouw”. Ze maakte een grote slaapkamer voor ons schoon en een andere dag de huiskamer. Daardoor verdween er een hoop stof en konden we weer vrijer ademhalen. We hebben ook mazzel met het weer. Vrijwel steeds zonnig en droog.
Ik weet zeker dat we binnenkort heel erg van ons huis zullen genieten. Als de keuken af is. Als de badkamer zijn goede kranen zal hebben. En vooral als de griep uit onze lijven is verdwenen! Het is leuk om nieuwe meubels te hebben en een uitdagend oranje kleur op de muren in de living en de keuken.
Boeffie was de eerste dag en nacht van slag, maar hij is weer helemaal gewend. Hij ligt gezellig tussen ons in ’s nachts. Wij zijn zó uitgeput, dat we zowaar bij elkaar kunnen slapen ondanks alle hoestbuien en gesnurk. En daar genieten we alle drie van!
Hopelijk is dit de enige overstroming die we hier meemaken. Wat één nacht wateroverlast teweeg kan brengen! Maar … we hebben geluk gehad. Wij hadden 40 centimeter modderwater in huis. Elders stond het water soms tot 4 meter hoog!
A la prochaine,
Marijke Persijn.
